Είναι οι παπάδες μένταλιστ;

Είναι οι παπάδες μένταλιστ;

            Στο χωριό της μητέρας μου ήταν μια γιαγιά, που τη λέγαν Ματσατσού. Αυτό φαντάζομαι ήταν παρατσούκλι και όχι το κύριο όνομα της. Η Ματσατσού ήταν μάγισσα. Έτσι έλεγαν. Είχε τη Σολομωνική και άλλα βιβλία και έκανε θεραπευτικά μίγματα αλοιφών, τα οποία προμηθευόταν όλο το χωριό. Και η γιαγιά μου η συγχωρεμένη, ένας απλούστατος και άγιος άνθρωπος, είχε τέτοιες αλοιφές στο σπίτι της. Ξόρκια για βασκανία και κάθε κακό. Μια παλιομοδίτισσα μένταλιστ, θα λέγαμε. Χρησιμοποιούμε τον όρο μένταλιστ και εμείς, γιατί είναι πολύ της μόδας, μη μας πείτε και παλιομοδίτες ή παλιοημερολογίτες. Uri Geller και αμέτρητες συναφείς σαχλαμάρες πλημμυρίζουν το ενδιαφέρον του νεοέλληνα καθώς όλοι αναζητούν μαγικές λύσεις για τα προβλήματα τους. Να γυρίσουν ένα διακόπτη και να γυρίσει η γη ανάποδα. Και καλά η Ματσατσού και ο Ούριος Γκελλέριος, που ψάχνουμε και τον διάδοχο του, τρομάρα μας. Το πρόβλημα είναι ότι αυτή τη μαγική αντίληψη την έχει ο κόσμος και για την Εκκλησία και τους παπάδες. Ένας καθηγητής στη θεολογική το έλεγε σακραμενταλιστική θεώρηση των μυστηρίων. Και, δυστυχώς, πολλές φορές είναι έτσι ακριβώς. Η πλειονότητα του κόσμου, που πλησιάζει έναν ιερέα, αισθάνονται θύματα βασκανίας, ισχυρίζονται ότι τους έχουν κάνει μάγια, ο κακός ο διαβολάκης – που λέει και ο πατήρ Παρθένιος – τους βασανίζει, και έρχονται να ζητήσουν εξορκισμούς και ευχές για τη βασκανία. Ακόμα, όμως, και η τέλεση των μυστηρίων στα σπίτια, αγιασμών και ευχελαίων, ερμηνεύεται πολλές φορές μαγικά. Θα κάνω αγιασμό για να τα ξαναφτιάξει η κόρη μου με το αγόρι της, για να νοικιαστεί το σπίτι, για να φύγει το κακό, για να κερδίσω το τζόκερ ή στη ρουλέτα τα Χριστούγεννα, να παν καλά οι δουλειές και τα κέρδη και πολλά πολλά άλλα. Ο δε παπάς οφείλει να ενεργήσει ως μένταλιστ στα μάτια αυτών των ανθρώπων, διαφορετικά δεν πιάνουν οι ευχές του. Για αυτό άλλωστε επιμένουν να πάρει φεύγοντας το τυχερό, αλλιώς, λένε, δε πιάνει το μυστήριο.

            Η παραπάνω μαγική αντίληψη για τα μυστήρια και το πρόσωπο του ιερέως, αν ερμηνευτεί θεολογικά, δεν είναι παρά βλασφημία του Αγίου Πνεύματος. Γιατί τί είναι μυστήριο; Είναι η επίκληση της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος, ως δύναμη, ενέργεια και επιφοίτηση, για να αγιάσει την ύλη, που προσφέρουμε ως θυσία αινέσεως στον Τριαδικό μας Θεό. Στον αγιασμό, προσφέρουμε το νερό, που αγιάζεται και μας αγιάζει. Στο ευχέλαιο, το λάδι, που αγιάζεται και μας θεραπεύει από κάθε ψυχική και σωματική ασθένεια. Στη Θεία Ευχαριστία, τον άρτο και τον οίνο, που γίνονται Σώμα και Αίμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, και αξιωνόμαστε οι ανάξιοι να μεταλάβουμε τον Χριστό, ώστε να γινόμαστε σύσσωμοι και σύναιμοι μαζί Του. Και πολλές άλλες αμέτρητες δωρεές του Αγίου Πνεύματος, αυτό άλλωστε συμβολίζουν τα επτά φώτα που ανάπτονται στο Ευχέλαιο στην πρώτη τελεστική ευχή, σύμφωνα με τον άγιο Συμεών, αρχιεπίσκοπο Θεσσαλονίκης. Όπως για παράδειγμα, σύμφωνα με τον Απόστολο Παύλο, αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότητα, αγαθωσύνη, πίστη, πραότητα, εκγράτεια. Αγαθά πνευματικά. Πού να καταλάβουμε όμως εμείς στην υλιστική και αντιπνευματική εποχή μας την αξία τους; Και ζητάμε από τον Θεό ανοησίες. Και τον υβρίζουμε με τον τρόπο αυτό. Όχι, αγαπητοί μου. Ο παπάς δεν είναι μένταλιστ. Ο παπάς δεν είναι μέντιουμ. Ο παπάς δεν είναι μάγος. Ο παπάς δεν είναι Ματσατσού. Είναι άνθρωπος ομοιοπαθής με όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους, που του εμπιστεύτηκε η Εκκλησία τη λειτουργική διακονία να εύχεται υπέρ του λαού, όχι ως ενδιάμεσος μεταξύ Θεού και ανθρώπων, αλλά ως άνθρωπος και αυτός. Που φορά όμως με ευλάβεια και ταπείνωση το πετραχήλι, για να συμβολίσει ακριβώς τη Χάρι του Αγίου Πνεύματος, που επικαλούμαστε. Όλοι οι λοιποί, μάγοι, μέντιουμ, μένταλιστ, αστρολόγοι, χαρτορίχτρες και καφετζούδες της κακιάς ώρας επικαλούνται ενέργειες δαιμονικές. Τόσο αχανής είναι η απόσταση ενός ιερέα από έναν μένταλιστ, όση η απόσταση που χωρίζει το Πνεύμα το Άγιον από το πνεύμα το πονηρό του Εωσφόρου και των αγγέλων του, δηλαδή των δαιμόνων. Η ευθύνη της επιλογής είναι δική μας. Όσο για αυτά που μας συμβαίνουν ας μην είμαστε τόσο μοιρολάτρες και ανεύθυνοι, ώστε να ερμηνεύουμε τις αποτυχίες μας ως αποτέλεσμα βασκανίας αλλά ας ζητάμε ταπεινά τη βοήθεια του καλού μας Θεού, που θα σπεύσει να μας ελαφρύνει με τη Χάρι και την ευλογία Του. Και το κυριότερο. Ας μην προσπαθούμε ανόητα να γίνουμε οι διαδοχοι του Uri Geller, διαβάζοντας αυθαίρετα και χωρίς ευλογία εξορκισμούς ή ευχές του αγίου Κυπριανού, αλλά ας αγωνιζόμαστε να γίνουμε διάδοχοι των Αποστόλων, διάδοχοι των αγίων της Εκκλησίας μας, τέκνα γνήσια του Θεού και να μαθητεύουμε με ταπείνωση και αδιάλειπτα στο άγιο και ιερό Ευαγγέλιο.

Συνέντευξη στην Αρετή Κ., μαθήτρια της δ΄ δημοτικού, για σχολική εφημερίδα.

Πόσα χρήματα περίπου μαζεύετε από τον έρανο της αγάπης;

Πρώτα είναι καλό να απαντήσουμε στο τι είναι ο έρανος της αγάπης. Ο έρανος αυτός είναι η συνέχεια μιας πανάρχαιας πρωτοχριστιανικής και αποστολικής παράδοσης, που θεμελιώνεται ιδιαίτερα στα 8^ο και 9^ο κεφάλαια της Β΄Προς Κορινθίους Επιστολής του Αποστόλου Παύλου. Σκοπός των εράνων είναι η επίτευξη της ισότητας. Αυτό που μας περισσεύει να φτάσει σε εκείνον που το έχει ανάγκη. Μάλιστα, κύριο γνώρισμα του εράνου είναι η έκφραση της αγάπης και της ελευθερίας. Ο Απόστολος Παύλος λέει, όχι από λύπη ή από ανάγκη ούτε επιτακτικά αλλά δοκιμάζοντας την αγάπη σας, ζητώ να συμμετέχετε. Έτσι, μέχρι σήμερα η Εκκλησία οργανώνει μια φορά το χρόνο τον έρανο της αγάπης, όχι για να μαζέψει χρήματα, αλλά για να τα μοιράσει. Και, φυσικά, τα έσοδα του εράνου είναι συμβολικά μπροστά στα πολύ μεγαλύτερα ποσά που διαθέτει η Εκκλησία στο έργο της φιλανθρωπίας.

Δίνετε χρήματα σε ορφανοτροφεία ή γηροκομεία;

Ο Χριστός μας λέει ότι την ελεημοσύνη πρέπει να την κάνουμε κρυφά και όχι να τη διαφημίζουμε. Ωστόσο, προς δόξαν του Θεού, λέμε ότι η ενορία μας μέχρι πρόσφατα συντηρούσε με την ευλογία της μητροπόλεως, το συντονισμό του πατρός Παρθενίου και, κυριότερο, την αγάπη του κόσμου 2500 περίπου ορφανά παιδιά στη Σερβία, που έχασαν κάποιον ή και τους δύο γονείς τους στον πόλεμο. Όσο για γηροκομεία ή άλλα ιδρύματα πάλι η Εκκλησία συμπαρίσταται ποικιλοτρόπως. Και πιστέψτε με αυτό που λείπει περισσότερο από τους ανθρώπους στα ιδρύματα δεν είναι τα χρήματα αλλά η αγάπη.

Δίνετε σε όλους τους φτωχούς ανθρώπους που έρχονται στο ναό ρούχα ή παπούτσια;

Στο ναό μας ο κόσμος μπορεί να φέρει ότι δεν του χρειάζεται από ρούχα, παπούτσια, κουβέρτες, παιχνίδια και με βάση αυτή την προσφορά και η ενορία δίνει όταν υπάρχει επιβεβαιωμένη ανάγκη τα απαραίτητα υλικά αγαθά.

Που δίνετε τα χρήματα που μαζεύετε από τις παιδικές δραστηριότητες;

Από τις παιδικές δραστηριότητες δεν παίρνουμε χρήματα. Αν ζητάμε κάποιο ποσό είναι συμβολικό, περισσότερο για να έρχονται τα παιδιά στα μαθήματα, γιατί στη χώρα μας δεν εκτιμάμε το δωρεάν. Έτσι τα λιγοστά χρήματα που εισπράττουμε, καθώς οι περισσότεροι δεν πληρώνουν, διατίθενται για να λειτουργούν τα πολυδάπανα τμήματα της ζωγραφικής, των εικαστικών (βιτρώ και πυρογραφία), ζαχαροπλαστικής, αγιογραφίας, πληροφορικής, διαφορετικά κάθε χρόνο για ποικιλία και εναλλαγή. Τα υπόλοιπα χρήματα τα συμπληρώνει η ενορία, που δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον και αγάπη για τη νεότητα.

Κάνετε συσσίτια για φτωχούς; Αν όχι, ποιο το πρόβλημα και δεν κάνετε;

Στην ενορία μας δε γίνεται ακόμα συσσίτιο για διάφορους λόγους. Ελπίζουμε, με τη Χάρι του Θεού, σύντομα να λειτουργήσει. Ένας λόγος πάντως είναι και η έλλειψη εθελοντών συνεργατών. Αν, για παράδειγμα, αυτοί που κάθονται και κρίνουν την Εκκλησία για το έργο που δεν κάνει ερχόταν να γίνουν συνεργάτες της θα λύνονταν πολλά προβλήματα. Άλλωστε Εκκλησία δεν είναι ο ναός ούτε οι ιερείς αλλά όλοι οι πιστοί. Είναι το Σώμα του Χριστού. Και για ό,τι γίνεται ή δεν γίνεται, όλοι μαζί μοιραζόμαστε τις ευθύνες.

Φροντίζετε άρρωστους ανθρώπους;

Με αγάπη και διάκριση ανέκαθεν η Εκκλησία φρόντιζε να είναι κοντά στους ασθενείς αδελφούς της. Έτσι και σήμερα, εξακολουθεί αθόρυβα και ταπεινά να επιτελείται η διακονία των ασθενών.

Κάνετε συντροφιά σε μοναχικούς ανθρώπους;

Ισχύει η ίδια απάντηση με τους ασθενείς. Και η Εκκλησία εκτός από τη συντροφιά, προχωρά και παραπέρα. Χαρίζει στους μοναχικούς ανθρώπους την παρηγοριά και την βέβαιη ελπίδα ότι μοναχικός δεν είναι κανείς, καθώς μαζί μας είναι ο Θεός Πατέρας μας.

Δίνετε χρήματα σε τραυματισμένους ανθρώπους που πολέμησαν στον πόλεμο;

Αν υπάρξει τέτοια περίπτωση, η Εκκλησία φυσικά θα την προσεγγίσει με ευσπλαχνία και κατανόηση, και θα ενισχύσει αυτούς τους ανθρώπους.

Βοηθάτε φτωχές οικογένειες; Με ποιόν τρόπο τις βοηθάτε;

Η βοήθεια της Εκκλησίας στις φτωχές οικογένειες είναι διπλή πνευματική και υλική. Ας μην περιφρονούμε την πρώτη. Ούτε να υποτιμάμε και τη δεύτερη. Ως προς την υλική βοήθεια, αν και η Εκκλησία δεν είναι φιλανθρωπικό σωματείο, που θα λύσει τα κοινωνικά προβλήματα, συμπαρίσταται με όποιον τρόπο κρίνεται κάθε φορά ο καλύτερος. Με χρήματα. Με πετρέλαιο. Με ρούχα ή παπούτσια. Με τρόφιμα ή σκεπάσματα. Με συντροφιά και κατανόηση. Πάνω από όλα με αγάπη. Όχι, όπως την κατανοούν οι άνθρωποι. Αλλά ως άκτιστη ενέργεια του Θεού. Ως καρπό του Αγίου Πνεύματος. Και εύχομαι, τις άγιες μέρες που έρχονται η Αγάπη αυτή να γεννηθεί μες στις καρδιές μας και να γίνει φως, που θα φωτίσει και θα γλυκάνει όλο τον κόσμο.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ ΛΟΥΚΑ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ ΛΟΥΚΑ

Λκ. 18, 18 – 27

18 Καὶ ἐπηρώτησέ τις αὐτὸν ἄρχων λέγων· Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω; 19 εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Τί με λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς, ὁ Θεός. 20 τὰς ἐντολὰς οἶδας· μὴ μοιχεύσῃς, μὴ φονεύσῃς, μὴ κλέψῃς, μὴ ψευδομαρτυρήσῃς, τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου. 21 ὁ δὲ εἶπε· Ταῦτα πάντα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου. 22 ἀκούσας δὲ ταῦτα ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ· Ἔτι ἕν σοι λείπει· πάντα ὅσα ἔχεις πώλησον καὶ διάδος πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι. 23 ὁ δὲ ἀκούσας ταῦτα περίλυπος ἐγένετο· ἦν γὰρ πλούσιος σφόδρα. 24 Ἰδὼν δὲ αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς περίλυπον γενόμενον εἶπε· Πῶς δυσκόλως οἱ τὰ χρήματα ἔχοντες εἰσελεύσονται εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ! 25 εὐκοπώτερον γάρ ἐστι κάμηλον διὰ τρυμαλιᾶς ραφίδος εἰσελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν. 26 εἶπον δὲ οἱ ἀκούσαντες· Καὶ τίς δύναται σωθῆναι; 27 ὁ δὲ εἶπε· Τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν.

          Ακούσαμε, σήμερα, την δέκατη Τρίτη Κυριακή του ευαγγελιστή Λουκά, αγαπητοί μου αδελφοί, την περικοπή με τον πλούσιο νέο, που ρώτησε τον Χριστό τί πρέπει να κάνει, για να κληρονομήσει την αιώνια ζωή. Την ίδια ερώτηση, όπως θυμάστε είχε κάνει και ο νομικός, στον οποίο απάντησε ο Κύριος με την παραβολή του καλού Σαμαρείτη. Οδοδείκτης για τη σωτηρία τότε ήταν η τήρηση της εντολής της αγάπης. Και, σήμερα, ακούμε τον Ιησού να φανερώνει τις εντολές του μωσαϊκού νόμου ως οδοδείκτες σωτηρίας, και, ιδιαίτερα, τις εντολές που αφορούν τη μοιχεία, τον φόνο, την κλοπή, την ψευδομαρτυρία και την τιμή προς τους γονείς. Στην επιμονή του άρχοντα ότι φύλαξε από τα παιδικά του χρόνια τις εντολές αυτές, του λέει ο Ιησούς ότι μόνο ένα πράγμα ακόμα του λείπει. Να πουλήσει τα υπάρχοντά του, να τα μοιράσει στους φτωχούς, ώστε να αποκτήσει θησαυρό στον ουρανό και να τον ακολουθήσει. Ο νέος τότε λυπήθηκε βαθειά, καθώς ήταν πολύ πλούσιος. Βλέπουμε έτσι, πώς ο πλούτος μπορεί να γίνει εμπόδιο, για να κληρονομήσει κάποιος τη βασιλεία των ουρανών. Όπως ακριβώς ακούσαμε και την προηγούμενη Κυριακή, στην παραβολη του άφρονος πλουσίου. Του πλουσίου, που έκανε σχέδια να γκρεμίσει τις αποθήκες του και να χτίσει μεγαλύτερες, για να τρώει, να πίνει και να ευφραίνεται, σαν να ήταν αθάνατος. Έτσι, όταν ζήτησε την ψυχή του ο Θεός την ίδια νύχτα που έκανε τους μάταιους διαλογισμούς του, παρουσιάστηκε ενώπιον του Θεού με άδεια χέρια. Ανελεήμων και σκληρόκαρδος. Και κρίθηκε τελικά από τις ίδιες του τις πράξεις.

Για αυτό ακούσαμε τον Κύριο, σήμερα, να λέει στον πλούσιο νέο, γίνε ελεήμων και θα αποκτήσεις θησαυρό στον ουρανό. Βέβαια, όπως μας είπε ο πατήρ Παρθένιος την προηγούμενη Κυριακή είναι εύκολο να βρίσκουμε προφάσεις και να λέμε ότι εμείς δεν είμαστε πλούσιοι και πόσο ελεήμονες θα είμασταν, αν είχαμε πλούτο στα χέρια μας. Λοιπόν, τόσο μεγαλύτερη αξία έχει η ελεημοσύνη μας όσο αυτή γίνεται από το υστέρημά μας, για να θημηθούμε και το ευαγγελικό δίλεπτο της χήρας. Άλλωστε είναι παρατηρημένο ότι οι φτωχοί και οι πονεμένοι άνθρωποι, αυτοί είναι που δείχνουν την αγάπη τους με τον πιο συγκινητικό τρόπο, μοιράζοντας και στον αναγκεμένο πλησίον εξ όλης καρδίας ό,τι δύνανται.

          Είναι σημαντικό πάντως να παρατηρήσουμε για άλλη μια φορά τη σύνδεση από τον Χριστό του πλούτου με την αιώνια ζωή, καθώς παρατηρεί βλέποντας τη λύπη του νέου, πῶς δυσκόλως οἱ τὰ χρήματα ἔχοντες εἰσελεύσονται εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ! Μάλιστα λέει ότι πιο εύκολα περνάει μία καμήλα μέσα από την τρύπα της βελόνας παρά ένας πλούσιος στον παράδεισο. Και στην ένσταση των μαθητών του, τότε ποιός μπορεί να σωθεί, απαντά ο Χριστός ότι τα αδύνατα για τους ανθρώπους είναι δυνατά για τον Θεό. Δηλαδή, δεν πρέπει να απελπίζεται κανείς είτε πλούσιος είτε φτωχός, αρκεί να ελπίζει στο έλεος του Θεού. Άλλωστε η σωτηρία δικό του δώρο είναι. Με την ελεημοσύνη δεν εξαγοράζουμε τη σωτηρία μας, αλλά προσφέρουμε στον Θεό θυσία ευάρεστη, για την οποία μας αντιπροσφέρει το δικό Του έλεος.

          Κλείνοντας, είναι απαραίτητο να τονίσουμε ότι ο πλούτος δεν είναι κακό πράγμα, όταν αποκτάται με τίμιο τρόπο, αλλά ευλογία του Θεού. Μία ευλογία, που μας εμπιστεύεται για να την αξιοποιήσουμε ως καλοί οικονόμοι. Δεν είναι εμπόδιο για τον παράδεισο ο ίδιος ο πλούτος αλλά η νοοτροπία που έχουν συνήθως οι πλούσιοι. Πώς δηλαδή θα τον αυξήσουν, γενόμενοι άπληστοι και αχόρταγοι σαν τον άφρονα πλούσιο, με αποτέλεσμα να βιώνουμε σήμερα την λεγόμενη οικονομική κρίση. Και όπως λένε άνθρωποι φωτισμένοι, δεν είναι κρίση οικονομική αλλά ηθική και πνευματική. Κρίση, που φανερώνει την αποστασία από τον Θεό, την κλειστότητα και τον εγωϊσμό των ανθρώπων. Γιατί, αν ακούγαμε και ζούσαμε το ευαγγέλιο, αν τηρούσαμε την εντολή του Χριστού διάδος πτωχοίς, η κρίση θα αποτελούσε παρελθόν στην ιστορία των ανθρώπων. Αυτός είναι και ο μοναδικό τρόπος θεραπείας της. Προς την κατεύθυνση αυτή ας αγωνιζόμαστε όλοι με την αγάπη μας, όσο για τη σωτηρία μας, ας την εναποθέσουμε με πίστη στην αγάπη και το έλεος του Τριαδικού μας Θεού.

ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ ΛΟΥΚΑ

ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ ΛΟΥΚΑ

Λκ. ι΄, 25 - 37

Καὶ ἰδοὺ νομικός τις ἀνέστη ἐκπειράζων αὐτὸν καὶ λέγων· διδάσκαλε, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω; ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· ἐν τῷ νόμῳ τί γέγραπται; πῶς ἀναγινώσκεις; ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου  καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου, καὶ τὸν πλησίον σου ὡς ἑαυτόν. εἶπε δὲ αὐτῷ· ὀρθῶς ἀπεκρίθης· τοῦτο ποίει καὶ ζήσῃ. ὁ δὲ θέλων δικαιοῦν ἑαυτὸν εἶπε  πρὸς τὸν ᾿Ιησοῦν· καί τίς ἐστί μου πλησίον; ὑπολαβὼν δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν· ἄνθρωπός τις κατέβαινεν ἀπὸ ῾Ιερουσαλὴμ εἰς ῾Ιεριχώ, καὶ λησταῖς περιέπεσεν· οἳ  καὶ ἐκδύσαντες αὐτὸν καὶ πληγὰς ἐπιθέντες ἀπῆλθον ἀφέντες ἡμιθανῆ τυγχάνοντα. κατὰ συγκυρίαν δὲ ἱερεύς τις κατέβαινεν ἐν τῇ ὁδῷ ἐκείνῃ, καὶ ἰδὼν αὐτὸν  ἀντιπαρῆλθεν. ὁμοίως δὲ καὶ Λευΐτης γενόμενος κατὰ τὸν τόπον, ἐλθὼν καὶ ἰδὼν ἀντιπαρῆλθε. Σαμαρείτης δέ τις ὁδεύων ἦλθε κατ᾿ αὐτόν, καὶ ἰδὼν αὐτὸν ἐσπλαγχνίσθη, καὶ προσελθὼν κατέδησε τὰ τραύματα αὐτοῦ ἐπιχέων ἔλαιον καὶ οἶνον, ἐπιβιβάσας δὲ αὐτὸν ἐπὶ τὸ ἴδιον κτῆνος ἤγαγεν αὐτὸν εἰς πανδοχεῖον καὶ ἐπεμελήθη αὐτοῦ· καὶ ἐπὶ τὴν αὔριον ἐξελθών, ἐκβαλὼν δύο  δηνάρια ἔδωκε τῷ πανδοχεῖ καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἐπιμελήθητι αὐτοῦ, καὶ ὅ,τι ἂν προσδαπανήσῃς, ἐγὼ ἐν τῷ ἐπανέρχεσθαί με ἀποδώσω σοι τίς οὖν τούτων τῶν τριῶν πλησίον δοκεῖ σοι γεγονέναι τοῦ ἐμπεσόντος εἰς τοὺς λῃστάς; ὁ δὲ εἶπεν· ὁ ποιήσας τὸ ἔλεος μετ᾿ αὐτοῦ. εἶπεν οὖν αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· πορεύου καὶ σὺ ποίει ὁμοίως.

          Όγδοη Κυριακή του ευαγγελιστή Λουκά, σήμερα, αγαπητοί μου αδελφοί, και ακούσαμε την πολύ γνωστή σε ολους παραβολή του καλού Σαμαρείτη. Αφορμή για να πει ο Κύριος την παραβολή αυτή, ήταν η ερώτηση ενός νομικού. Νομικός, δηλαδή νομοδιδάσκαλος, την εποχή εκείνη, ήταν αυτός που ερμήνευε τον νόμο, και νόμος για τους ιουδαίους ήταν η πεντάτευχος του Μωϋσή, τα πέντε πρώτα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης, η Γένεσις, η Έξοδος, το Λευϊτικόν, οι Αριθμοί και το Δευτερονόμιο. Αυτοί, οι διδάσκαλοι και ερμηνευτές του νόμου, όμως, ήταν πολύ σκληρόκαρδοι. Τον ερμήνευαν με μεγάλη αυστηρότητα με αποτέλεσμα να φορτώνουν δυσβάστακτα τους ακροατές τους. Η ζωή τους όλη, χωρίς υπερβολή, περιστρεφόταν γύρω από τις διατάξεις του νόμου, ώστε η ζωή των ανθρώπων προσλάμβανε τον χαρακτήρα δουλείας στο γράμμα του νόμου. Ο Χριστός, όμως, ήλθε να μας ελευθερώσει από αυτό ακριβώς το πράγμα. Με την χάρι του Θεού, που πέμπεται από τον Θεάνθρωπο, ως επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, την ημέρα της Πεντηκοστής, παρέρχεται οριστικά η σκιά, ο φόβος, του νόμου. Έτσι, καλός χριστιανός δεν είναι αυτός που τηρεί κατά γράμμα κανόνες και διατάξεις αλλά αυτός που αγαπά. Άλλωστε, αυτός που αγαπά τον Θεό και τον πλησίον, τηρεί τον νόμο του Θεού μέσα από την καρδιά του και ελεύθερα και κατ’ αυτόν τον τρόπο συνεργώντας με την Χάρι του Θεού, κληρονομεί την αιώνια ζωή.

          Αυτή ακριβώς ήταν η απάντηση του Χριστού, στο ερώτημα του νομικού, τί πρέπει να κάνει για να κληρονομήσει την αιώνια ζωή. Αγάπη προς τον Θεό και τον πλησίον. Και ως απάντηση στην συνέχεια της ερώτησης του νομικού, ο οποίος ήθελε να δικαιώσει τον εαυτό του, ποιός είναι ο πλησίον, λέει ο Κύριος την παραβολή που ακούσαμε σήμερα στο ευαγγέλιο. Πλησίον είναι ο ποιήσας το έλεος στον δυστυχή εκείνον άνθρωπο, ο οποίος λησταίς περιέπεσεν, και ενώ κειτόταν μισοπεθαμένος στο δρόμο από τα Ιεροσόλυμα προς την Ιεριχώ, όποιος περνούσε τον προσπερνούσε αδιάφορα. Σαν τον ιερέα και τον λευΐτη της παραβολής. Ο μόνος που τον σπλαγχνίστηκε ήταν ένας Σαμαρείτης. Ένας αμαρτωλός για τα μάτια των ιουδαίων νομικών, που αν συναντούσαν στο δρόμο Σαμαρείτη απέστρεφαν με περιφρόνηση το πρόσωπο αλλού. Πλησίον για αυτούς μόνο κάποιος καθαρός Ιουδαίος μπορούσε να γίνει. Έτσι, ο Χριστός, για να δώσει ένα μάθημα στον σκληρόκαρδο αυτό νομικό, που κακοπροαίρετα, πειράζων αυτόν, και με διάθεση αυτοδικαίωσης έκανε την ερώτηση στον Ιησού, με την παραβολή αυτή, έδειξε ότι η αγάπη δεν κλείνεται σε σύνορα θρησκευτικά ή εθνικά, αλλά είναι ποτάμι ορμητικό, που ξεχειλίζει και γκρεμίζει τέτοιου είδους φράγματα. Και αγάπη στην πράξη σημαίνει έλεος. Σημαίνει συμπόνια. Σημαίνει να καίγεται η καρδιά σου για τον δυστυχισμένο συνάνθρωπο. Γιατί πολλοί αγαπούν μοναχά στα λόγια, που αποδεικνύονται ανεπιβεβαίωτα στην πράξη. Όποιος, όμως, δεν σπλαγχνίζεται τον συνάνθρωπο και τον αποστρέφεται περιφρονητικά, αποστρέφεται ουσιαστικά τον ίδιο τον Κύριο, με συνέπεια την κρίση τη φοβερή εκείνη ημέρα, που θα μας ζητηθεί λόγος για την αγάπη μας.

          Με τη σημερινή παραβολή, μας κηρύττει ο Χριστός να γίνουμε και εμείς Σαμαρείτες. Να γίνουμε σπλαγχνικοί. Να γίνουμε πλησίονες αδελφοί. Να αφήσουμε την σκληροκαρδία μας και να μην περιμένουμε ότι θα σωθούμε με την τήρηση του γράμματος του νόμου. Για παράδειγμα, σήμερα εισερχόμαστε στην ευλογημένη περίοδο της σαρακοστής των Χριστουγέννων. Περίοδο πνευματικής προετοιμασίας, ώστε να γεννηθεί ο Κύριος στη φάτνη της καρδιάς μας και να μην αρνηθούμε τη φιλοξενία Του, μη διαθέτοντας τόπο στο κατάλυμα της ψυχής μας και στέγη, για να εισέλθει ο Θεάνθρωπος. Αναμφίβολα, η νηστεία, που αρχίζει σήμερα είναι πολύ σπουδαία και απαραίτητη για την παραπάνω προετοιμασία. Αν όμως νηστεύουμε ακόμα και με την πιο απόλυτη μορφή της νηστείας, την ασιτία, αλλά δεν δείχνουμε έλεος και δεν γινόμαστε πλησίονες για τους αναγκεμένους, πραγματικά δεν κάνουμε τίποτα και άσκοπα γίνεται ακόμα και η νηστεία. Για να μην παρεξηγηθεί αυτό που λέμε, χρειάζεται το ένα, χρειάζεται και το άλλο. Αρκεί να μην θέλουμε με τη νηστεία να αυτοδικαιωθούμε σαν τον νομικό της σημερινής παραβολής.

          Τέλος, η επίδειξη ελέους στον συνάθρωπο, είναι προϋπόθεση, για να δείξει ο Κύριος το έλεός Του και σε εμάς. Έλεος, που επιζητάμε συνέχεια στην προσευχή μας, όταν λέμε Κύριε ελέησον, ή Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με. Ο Θεός, είναι ελεήμων και φιλεύσπλαγχνος, και όποτε δείχνουμε αγάπη, γινόμαστε μέτοχοι στη δική Του ελεημοσύνη και ευσπλαγχνία.

Ο ιερός Χρυσόστομος προχωρώντας ακόμα περισσότερο λέει ότι κάθε φορά που δείχνουμε έλεος προσφέρουμε στον Θεό θυσία, θυσία την οποία μπορεί ο καθένας να προσφέρει στο πρόσωπο του συνανθρώπου. Ο πλησίον, λέει ο πατήρ, γίνεται έμψυχον θυσιαστήριο, όταν εκφράζουμε σε αυτόν έλεος, σύμφωνα με τον λόγο του Θεού, ἔλεον θέλω καὶ οὐ θυσίαν^[1]. Μάλιστα, λέει ότι η θυσία του ελέους είναι σπουδαιότερη και από την προσευχή και από τη νηστεία. Τέτοιες θυσίες προσδέχεται ο Θεός^[2]. Τέτοιες θυσίες προσμένει ο Θεός, σύμφωνα και με τον τελευταίο στίχο της σημερινής ευαγγελικής περικοπής, στον οποίο προτρέπει ο Ιησούς τον νομικό, να μιμείται το έλεος του σπλαγχνικού Σαμαρείτη, με τα λόγια, πορεύου καὶ σὺ ποίει ὁμοίως.

---

[1] Μτ. 9, 13

[2] PG 59.90 Υπόμνημα εις τον άγιον Ιωάννην τον απόστολον και ευαγγελιστήν.

Εντυπώσεις από την ημερίδα.

Μια πολύ πρωτοποριακή κοινωνική παρέμβαση με αποδέκτες τους εφήβους και τις έφηβες.
Νιώθουμε ευγνωμοσύνη προς τους ιερείς της ενορίας του Αγίου Κωνσταντίνου και Αγίας Ελένης, που με πολύ κόπο και αυτοθυσία προετοίμασαν και εργάστηκαν για την πραγματοποίηση αυτής της εκδήλωσης.
Ευχόμαστε ο καλός Θεός να ανταμείψει τις φιλότιμες προσπάθειές τους και τον ακούραστο αγώνα τους. Να τους χαρίζει δύναμη και υγεία... Εμείς οι ενορίτες τους ευχαριστούμε θερμά!!!

Ελένη.

Jamster: Δόξα σοι.

Εντυπώσεις από την ημερίδα.

Ήταν μια πολύ καλή από όλες τις απόψεις ημερίδα!
μακάρι αυτή η προσπάθεια να βρει καρπούς σε όλους μας, κυρίως στα παιδιά.
Επιτέλους η Εκκλησία πρέπει να βγει μπροστά, να πάρει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη ζωή της κοινωνίας.


Σπύρος Καραταΐδης

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΗΜΕΡΙΔΑΣ

Ο σεβασμιώτατος μητροπολίτης Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως

με παιδιά που συμμετείχαν στην ημερίδα.

Ο μητροπολίτης με τον Jamster

Στο κέρασμα μετά...

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΗΜΕΡΙΔΑΣ

Μητροπολίτης - Jamster

Jamster - Αγγελική - Θεοδώρα

Jamster - π. Γεώργιος

JAMSTER "Δοξα σοι"

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΕΩΣ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΗΜΕΡΙΔΑΣ

 Από δεξιά: Βίκυ Κοσμίδου - Θανάσης Κανάκης - Ελένη Βλάχου - Βασιλική Ζουντουρίδου

Θανάσης Κανάκης

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΗΜΕΡΙΔΑΣ

Τα παιδιά μας!

Γραμματεία: Άννα Σπύρου - Χρυσούλα Γεροντίδου

Βασιλική Ζουντουρίδου - Ελένη Βλάχου

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΗΜΕΡΙΔΑΣ

Πάνελ εισηγητών, από αριστερά: Αθηνά Λαγουμάκη - Ελένη Βλάχου - Θανάσης Κανάκης -

Βίκυ Κοσμίδου

Μαθητές και μαθήτριες 6ου και 7ου Γυμνασίων Σταυρούπολης

Διευθύντρια 6ου Γυμνασίου Σταυρούπολης -

Μαθητές και μαθήτριες 4ου και 5ου Γυμνασίων Σταυρούπολης

ένα πολύ όμορφο τραγούδι των 2002 GR για τα ναρκωτικά!

JAMSTER "STAY"

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

Aγαπητοί μας σύνεδροι και φίλοι!

Σας καλωσορίζουμε με χαρά στην ημερίδα μας και σας ευχαριστούμε θερμά για τη συμμετοχή σας. Η εκδήλωση αυτή έγινε με πολύ αγάπη, μεράκι αλλά και κόπο για τους νέους των γυμνασίων της Σταυρούπολης, για να γνωρίζετε ότι στον όμορφο, μα ταυτόχρονα και δύσκολο, αγώνα σας η Εκκλησία είναι κοντά σας. Με σεβασμό στις αγωνίες, τις ανησυχίες και τα ιδανικά σας, που εμείς οι μεγαλύτεροι πολλές φορές προδίδουμε και σας πληγώνουμε. Η απελπισία και η παραίτηση όμως, φίλοι μας, δεν είναι λύση.

Όπως λέει και ο πνευματικός μας πατέρας, ο Μητροπολίτης μας, Νεαπόλεως & Σταυρουπόλεως, κ.κ. Βαρνάβας, «μαζί θα αλλάξουμε τον κόσμο. Την τελευταία λέξη στην ιστορία την έχει ο Θεός. Η αγάπη και το καλό θα νικήσουν». Με παρηγοριά από τα λόγια αυτά και κάνοντας πράξη τη νουθεσία του η νεότητα να είναι πάντα πρώτη προτεραιότητα των ενοριών οργανώσαμε τη σημερινή εκδήλωση. Οι εξαρτήσεις είναι, όπως συμφωνείτε και εσείς άλλωστε, ένα σοβαρό πρόβλημα των νέων. Οι παραδοσιακές, κάπνισμα, αλκοόλ, ναρκωτικά, αλλά και σύγχρονες, όπως το ίντερνετ, τα κινητά και ο τζόγος. Το πρόβλημα είναι ότι με αυτές συμβαίνει κάτι περίεργο στην ψυχή μας, που σε τελική ανάλυση μας στερεί το ύψιστο αγαθό της ελευθερίας.

  Ελπίζουμε όσα ακούσετε εδώ, και όσα ακούσουμε εμείς από εσάς, γιατί έχουμε ανάγκη να ακούμε τη φωνή των νέων, να είναι αφορμή για καλλιέργεια ενός γόνιμου και δημιουργικού διαλόγου. Ένα νέο ιστολόγιο δημιουργήθηκε για τον σκοπό αυτό (http://exartimenos-i-eleftheros.blogspot. com), στο οποίο μπορούμε να επικοινωνούμε και να συζητάμε τα πάντα. Κλείνοντας, οφείλουμε να εκφράσουμε θερμές ευχαριστίες, σε όλους όσους συνετέλεσαν για την πραγματοποίηση της πρώτης μαθητικής ημερίδας της ενορίας μας και ευχόμαστε να ξανασυναντηθούμε σύντομα στην επόμενη!

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΕΩΣ

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΙ ΕΛΕΝΗΣ ΗΛΙΟΥΠΟΛΕΩΣ

1^η Ενοριακή Μαθητική Ημερίδα:

«εξαρτημένος

ή

ελεύθερος;»

10 Νοεμβρίου 2009

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΗΜΕΡΙΔΑΣ

Α΄ ΜΕΡΟΣ – ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ

10:00 – 10:20              Οι εξαρτήσεις στα χρόνια της εφηβείας: Σκέψεις, Συναισθήματα, Επιλογές

Εισηγητές:    Ζουντουρίδου Βασιλική, ψυχολόγος

                                                            Λαγουμάκη Αθηνά, ψυχολόγος

                           

10:20 – 10:40              Εφηβεία: Κρίση ή δώρο;

                                    Εισηγήτρια:  Ελένη Βλάχου, δασκάλα

10:40 – 11:00              Ο εθισμός στο διαδίκτυο.

Εισηγητής:    Αθανάσιος Κανάκης, Ψυχολόγος

Β΄ ΜΕΡΟΣ – ΔΙΑΛΟΓΟΣ, ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ

11:00 – 11:30              Διάλογος.

Χαιρετισμός εκδήλωσης από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Νεαπόλεως & Σταυρουπόλεως, κ.κ. Βαρνάβα.

11:30 – 12:00              Παρουσίαση δίσκου και video από τον τραγουδιστή Jamster.

                                    Τέλος εκδήλωσης.

Εξάρτηση από ψυχοδραστικές ουσίες

Εξάρτηση από ψυχοδραστικές ουσίες

Η χρήση ψυχοδραστικών ουσιών εμφανίζεται πρώιμα στην ιστορία των ανθρώπινων κοινωνιών. Ωστόσο, η παρουσία και η λειτουργία τους διαφοροποιούνται μεταξύ των κοινωνιών και των ιστορικών περιόδων και καλύπτουν διαφορετικές σε κάθε περίπτωση κοινωνικές και πολιτιστικές συνθήκες και κατ' επέκταση διαφορετικές ατομικές ανάγκες. Σήμερα, η χρήση, η κατάχρηση ουσιών και η εξάρτηση από αυτές (σε διαφορετικό βαθμό και έκταση μεταξύ των κοινωνιών) έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις και αποτελεί φαινόμενο επιβαρυντικό και καταστροφικό, τόσο για τις κοινωνίες, όσο και για τα μέλη τους. Ως εξάρτηση ορίζεται η συνεχής ανάγκη για χρήση ψυχοδραστικών ουσιών, που γίνεται με στόχο την αλλαγή της διάθεσης, παρά την ύπαρξη σημαντικών προβλημάτων που σχετίζονται με τη λήψη τους. Η εξάρτηση από ουσίες συνοδεύεται από ένα σύνολο συμπτωμάτων (διάθεσης, συμπεριφοράς, κ.λπ.) που οδηγούν σε δυσπροσαρμοστική συμπεριφορά. Η εξάρτηση μπορεί να είναι: Σωματική: όταν ο οργανισμός του χρήστη δεν μπορεί να λειτουργήσει φυσιολογικά χωρίς τη χρήση. Ψυχολογική: όταν ο χρήστης έχει την ανάγκη της ουσίας για να διατηρήσει την ψυχική του συνοχή. Όλες οι περιπτώσεις σωματικής εξάρτησης εμπεριέχουν την ψυχική, ενώ δε συμβαίνει πάντα το αντίθετο. Συνήθως ένα άτομο θεωρείται εξαρτημένο όταν ισχύουν τρία από τα παρακάτω για μεγάλο χρονικό διάστημα:  Έντονη επιθυμία χρήσης: χρήση της ουσίας σε μεγάλες ποσότητες ή για μεγάλες χρονικές περιόδους  Ανάπτυξη ανοχής στη χρήση  Aνάγκη για συνεχή αύξηση των δόσεων της ουσίας που χρησιμοποιείται  Mείωση της επίδρασης της ουσίας παρά το ότι χρησιμοποιείται η ίδια ποσότητα ουσίας  Εμφάνιση στερητικού συνδρόμου, όταν διακοπεί ή μειωθεί η χρήση  Ανάλωση σημαντικού χρόνου γύρω από τη χρήση ουσιών ή την αναζήτηση τους  Εγκατάλειψη σημαντικών δραστηριοτήτων (κοινωνικών, επαγγελματικών, εκπαιδευτικών ψυχαγωγικών κ.ά.) λόγω της χρήσης  Σωματικά, ψυχολογικά και κοινωνικά προβλήματα που προκαλούνται από τη χρήση  Εμμονή στη χρήση, παρόλη την επίγνωση των σωματικών ή ψυχολογικών προβλημάτων που επιφέρει  Ανεπιτυχείς προσπάθειες ελέγχου ή διακοπής της χρήσης. Η εξάρτηση, διαφοροποιείται από τη χρήση και την κατάχρηση παρά το ότι σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να συμπίπτουν. Κατάχρηση ουσίας είναι η συνεχής ή υπερβολική χρήση μιας ψυχοτρόπου ουσίας με τρόπο που να διαφέρει του γενικά αποδεκτού. Ενδεικτικό παράδειγμα αποτελεί το αλκοόλ. Μπορεί κάποιος να κάνει χρήση αλκοόλ, χωρίς να είναι εξαρτημένος π.χ. να συνοδεύει το φαγητό του με ένα-δύο ποτήρια κρασί, να κάνει κατάχρηση χωρίς να είναι εξαρτημένος π.χ. να μεθύσει σε κάποια φάση της ζωής του ή να μεθά αρκετά συχνά. Ωστόσο η συχνή χρήση ή και κατάχρηση βρίσκονται πολύ κοντά στην εξάρτηση. Εξαρτησιογόνος ή ψυχοδραστική είναι κάθε φυσική ή χημική ουσία, η οποία μεταβάλλει τον τρόπο λειτουργίας του ανθρώπινου σώματος, επιδρά στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα και χρησιμοποιείται για να αλλάξει τη διάθεση. Η επίδραση στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα φέρνει αλλαγές στη συμπεριφορά, στη συναισθηματική του κατάσταση, στην αντίληψη και τη σκέψη του. Οι εξαρτησιογόνες ουσίες μπορεί να είναι ουσίες νόμιμες (καπνός, οινοπνευματώδη ποτά κ.ά.) ή παράνομες (ηρωίνη, χασίς κ.ά.). ΠΗΓΗ: ΔΙΚΤΥΟ ΑΛΦΑ http://www.pyxida.org.gr/substances_principles.asp?mid=3