Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2009

Είναι οι παπάδες μένταλιστ;

Είναι οι παπάδες μένταλιστ;

            Στο χωριό της μητέρας μου ήταν μια γιαγιά, που τη λέγαν Ματσατσού. Αυτό φαντάζομαι ήταν παρατσούκλι και όχι το κύριο όνομα της. Η Ματσατσού ήταν μάγισσα. Έτσι έλεγαν. Είχε τη Σολομωνική και άλλα βιβλία και έκανε θεραπευτικά μίγματα αλοιφών, τα οποία προμηθευόταν όλο το χωριό. Και η γιαγιά μου η συγχωρεμένη, ένας απλούστατος και άγιος άνθρωπος, είχε τέτοιες αλοιφές στο σπίτι της. Ξόρκια για βασκανία και κάθε κακό. Μια παλιομοδίτισσα μένταλιστ, θα λέγαμε. Χρησιμοποιούμε τον όρο μένταλιστ και εμείς, γιατί είναι πολύ της μόδας, μη μας πείτε και παλιομοδίτες ή παλιοημερολογίτες. Uri Geller και αμέτρητες συναφείς σαχλαμάρες πλημμυρίζουν το ενδιαφέρον του νεοέλληνα καθώς όλοι αναζητούν μαγικές λύσεις για τα προβλήματα τους. Να γυρίσουν ένα διακόπτη και να γυρίσει η γη ανάποδα. Και καλά η Ματσατσού και ο Ούριος Γκελλέριος, που ψάχνουμε και τον διάδοχο του, τρομάρα μας. Το πρόβλημα είναι ότι αυτή τη μαγική αντίληψη την έχει ο κόσμος και για την Εκκλησία και τους παπάδες. Ένας καθηγητής στη θεολογική το έλεγε σακραμενταλιστική θεώρηση των μυστηρίων. Και, δυστυχώς, πολλές φορές είναι έτσι ακριβώς. Η πλειονότητα του κόσμου, που πλησιάζει έναν ιερέα, αισθάνονται θύματα βασκανίας, ισχυρίζονται ότι τους έχουν κάνει μάγια, ο κακός ο διαβολάκης – που λέει και ο πατήρ Παρθένιος – τους βασανίζει, και έρχονται να ζητήσουν εξορκισμούς και ευχές για τη βασκανία. Ακόμα, όμως, και η τέλεση των μυστηρίων στα σπίτια, αγιασμών και ευχελαίων, ερμηνεύεται πολλές φορές μαγικά. Θα κάνω αγιασμό για να τα ξαναφτιάξει η κόρη μου με το αγόρι της, για να νοικιαστεί το σπίτι, για να φύγει το κακό, για να κερδίσω το τζόκερ ή στη ρουλέτα τα Χριστούγεννα, να παν καλά οι δουλειές και τα κέρδη και πολλά πολλά άλλα. Ο δε παπάς οφείλει να ενεργήσει ως μένταλιστ στα μάτια αυτών των ανθρώπων, διαφορετικά δεν πιάνουν οι ευχές του. Για αυτό άλλωστε επιμένουν να πάρει φεύγοντας το τυχερό, αλλιώς, λένε, δε πιάνει το μυστήριο.
            Η παραπάνω μαγική αντίληψη για τα μυστήρια και το πρόσωπο του ιερέως, αν ερμηνευτεί θεολογικά, δεν είναι παρά βλασφημία του Αγίου Πνεύματος. Γιατί τί είναι μυστήριο; Είναι η επίκληση της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος, ως δύναμη, ενέργεια και επιφοίτηση, για να αγιάσει την ύλη, που προσφέρουμε ως θυσία αινέσεως στον Τριαδικό μας Θεό. Στον αγιασμό, προσφέρουμε το νερό, που αγιάζεται και μας αγιάζει. Στο ευχέλαιο, το λάδι, που αγιάζεται και μας θεραπεύει από κάθε ψυχική και σωματική ασθένεια. Στη Θεία Ευχαριστία, τον άρτο και τον οίνο, που γίνονται Σώμα και Αίμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, και αξιωνόμαστε οι ανάξιοι να μεταλάβουμε τον Χριστό, ώστε να γινόμαστε σύσσωμοι και σύναιμοι μαζί Του. Και πολλές άλλες αμέτρητες δωρεές του Αγίου Πνεύματος, αυτό άλλωστε συμβολίζουν τα επτά φώτα που ανάπτονται στο Ευχέλαιο στην πρώτη τελεστική ευχή, σύμφωνα με τον άγιο Συμεών, αρχιεπίσκοπο Θεσσαλονίκης. Όπως για παράδειγμα, σύμφωνα με τον Απόστολο Παύλο, αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότητα, αγαθωσύνη, πίστη, πραότητα, εκγράτεια. Αγαθά πνευματικά. Πού να καταλάβουμε όμως εμείς στην υλιστική και αντιπνευματική εποχή μας την αξία τους; Και ζητάμε από τον Θεό ανοησίες. Και τον υβρίζουμε με τον τρόπο αυτό. Όχι, αγαπητοί μου. Ο παπάς δεν είναι μένταλιστ. Ο παπάς δεν είναι μέντιουμ. Ο παπάς δεν είναι μάγος. Ο παπάς δεν είναι Ματσατσού. Είναι άνθρωπος ομοιοπαθής με όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους, που του εμπιστεύτηκε η Εκκλησία τη λειτουργική διακονία να εύχεται υπέρ του λαού, όχι ως ενδιάμεσος μεταξύ Θεού και ανθρώπων, αλλά ως άνθρωπος και αυτός. Που φορά όμως με ευλάβεια και ταπείνωση το πετραχήλι, για να συμβολίσει ακριβώς τη Χάρι του Αγίου Πνεύματος, που επικαλούμαστε. Όλοι οι λοιποί, μάγοι, μέντιουμ, μένταλιστ, αστρολόγοι, χαρτορίχτρες και καφετζούδες της κακιάς ώρας επικαλούνται ενέργειες δαιμονικές. Τόσο αχανής είναι η απόσταση ενός ιερέα από έναν μένταλιστ, όση η απόσταση που χωρίζει το Πνεύμα το Άγιον από το πνεύμα το πονηρό του Εωσφόρου και των αγγέλων του, δηλαδή των δαιμόνων. Η ευθύνη της επιλογής είναι δική μας. Όσο για αυτά που μας συμβαίνουν ας μην είμαστε τόσο μοιρολάτρες και ανεύθυνοι, ώστε να ερμηνεύουμε τις αποτυχίες μας ως αποτέλεσμα βασκανίας αλλά ας ζητάμε ταπεινά τη βοήθεια του καλού μας Θεού, που θα σπεύσει να μας ελαφρύνει με τη Χάρι και την ευλογία Του. Και το κυριότερο. Ας μην προσπαθούμε ανόητα να γίνουμε οι διαδοχοι του Uri Geller, διαβάζοντας αυθαίρετα και χωρίς ευλογία εξορκισμούς ή ευχές του αγίου Κυπριανού, αλλά ας αγωνιζόμαστε να γίνουμε διάδοχοι των Αποστόλων, διάδοχοι των αγίων της Εκκλησίας μας, τέκνα γνήσια του Θεού και να μαθητεύουμε με ταπείνωση και αδιάλειπτα στο άγιο και ιερό Ευαγγέλιο.

Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2009

Συνέντευξη στην Αρετή Κ., μαθήτρια της δ΄ δημοτικού, για σχολική εφημερίδα.

Πόσα χρήματα περίπου μαζεύετε από τον έρανο της αγάπης;
Πρώτα είναι καλό να απαντήσουμε στο τι είναι ο έρανος της αγάπης. Ο έρανος αυτός είναι η συνέχεια μιας πανάρχαιας πρωτοχριστιανικής και αποστολικής παράδοσης, που θεμελιώνεται ιδιαίτερα στα 8ο και 9ο κεφάλαια της Β΄Προς Κορινθίους Επιστολής του Αποστόλου Παύλου. Σκοπός των εράνων είναι η επίτευξη της ισότητας. Αυτό που μας περισσεύει να φτάσει σε εκείνον που το έχει ανάγκη. Μάλιστα, κύριο γνώρισμα του εράνου είναι η έκφραση της αγάπης και της ελευθερίας. Ο Απόστολος Παύλος λέει, όχι από λύπη ή από ανάγκη ούτε επιτακτικά αλλά δοκιμάζοντας την αγάπη σας, ζητώ να συμμετέχετε. Έτσι, μέχρι σήμερα η Εκκλησία οργανώνει μια φορά το χρόνο τον έρανο της αγάπης, όχι για να μαζέψει χρήματα, αλλά για να τα μοιράσει. Και, φυσικά, τα έσοδα του εράνου είναι συμβολικά μπροστά στα πολύ μεγαλύτερα ποσά που διαθέτει η Εκκλησία στο έργο της φιλανθρωπίας.


Δίνετε χρήματα σε ορφανοτροφεία ή γηροκομεία;
Ο Χριστός μας λέει ότι την ελεημοσύνη πρέπει να την κάνουμε κρυφά και όχι να τη διαφημίζουμε. Ωστόσο, προς δόξαν του Θεού, λέμε ότι η ενορία μας μέχρι πρόσφατα συντηρούσε με την ευλογία της μητροπόλεως, το συντονισμό του πατρός Παρθενίου και, κυριότερο, την αγάπη του κόσμου 2500 περίπου ορφανά παιδιά στη Σερβία, που έχασαν κάποιον ή και τους δύο γονείς τους στον πόλεμο. Όσο για γηροκομεία ή άλλα ιδρύματα πάλι η Εκκλησία συμπαρίσταται ποικιλοτρόπως. Και πιστέψτε με αυτό που λείπει περισσότερο από τους ανθρώπους στα ιδρύματα δεν είναι τα χρήματα αλλά η αγάπη.


Δίνετε σε όλους τους φτωχούς ανθρώπους που έρχονται στο ναό ρούχα ή παπούτσια;
Στο ναό μας ο κόσμος μπορεί να φέρει ότι δεν του χρειάζεται από ρούχα, παπούτσια, κουβέρτες, παιχνίδια και με βάση αυτή την προσφορά και η ενορία δίνει όταν υπάρχει επιβεβαιωμένη ανάγκη τα απαραίτητα υλικά αγαθά.


Που δίνετε τα χρήματα που μαζεύετε από τις παιδικές δραστηριότητες;
Από τις παιδικές δραστηριότητες δεν παίρνουμε χρήματα. Αν ζητάμε κάποιο ποσό είναι συμβολικό, περισσότερο για να έρχονται τα παιδιά στα μαθήματα, γιατί στη χώρα μας δεν εκτιμάμε το δωρεάν. Έτσι τα λιγοστά χρήματα που εισπράττουμε, καθώς οι περισσότεροι δεν πληρώνουν, διατίθενται για να λειτουργούν τα πολυδάπανα τμήματα της ζωγραφικής, των εικαστικών (βιτρώ και πυρογραφία), ζαχαροπλαστικής, αγιογραφίας, πληροφορικής, διαφορετικά κάθε χρόνο για ποικιλία και εναλλαγή. Τα υπόλοιπα χρήματα τα συμπληρώνει η ενορία, που δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον και αγάπη για τη νεότητα.


Κάνετε συσσίτια για φτωχούς; Αν όχι, ποιο το πρόβλημα και δεν κάνετε;
Στην ενορία μας δε γίνεται ακόμα συσσίτιο για διάφορους λόγους. Ελπίζουμε, με τη Χάρι του Θεού, σύντομα να λειτουργήσει. Ένας λόγος πάντως είναι και η έλλειψη εθελοντών συνεργατών. Αν, για παράδειγμα, αυτοί που κάθονται και κρίνουν την Εκκλησία για το έργο που δεν κάνει ερχόταν να γίνουν συνεργάτες της θα λύνονταν πολλά προβλήματα. Άλλωστε Εκκλησία δεν είναι ο ναός ούτε οι ιερείς αλλά όλοι οι πιστοί. Είναι το Σώμα του Χριστού. Και για ό,τι γίνεται ή δεν γίνεται, όλοι μαζί μοιραζόμαστε τις ευθύνες.


Φροντίζετε άρρωστους ανθρώπους;
Με αγάπη και διάκριση ανέκαθεν η Εκκλησία φρόντιζε να είναι κοντά στους ασθενείς αδελφούς της. Έτσι και σήμερα, εξακολουθεί αθόρυβα και ταπεινά να επιτελείται η διακονία των ασθενών.


Κάνετε συντροφιά σε μοναχικούς ανθρώπους;
Ισχύει η ίδια απάντηση με τους ασθενείς. Και η Εκκλησία εκτός από τη συντροφιά, προχωρά και παραπέρα. Χαρίζει στους μοναχικούς ανθρώπους την παρηγοριά και την βέβαιη ελπίδα ότι μοναχικός δεν είναι κανείς, καθώς μαζί μας είναι ο Θεός Πατέρας μας.


Δίνετε χρήματα σε τραυματισμένους ανθρώπους που πολέμησαν στον πόλεμο;
Αν υπάρξει τέτοια περίπτωση, η Εκκλησία φυσικά θα την προσεγγίσει με ευσπλαχνία και κατανόηση, και θα ενισχύσει αυτούς τους ανθρώπους.


Βοηθάτε φτωχές οικογένειες; Με ποιόν τρόπο τις βοηθάτε;
Η βοήθεια της Εκκλησίας στις φτωχές οικογένειες είναι διπλή πνευματική και υλική. Ας μην περιφρονούμε την πρώτη. Ούτε να υποτιμάμε και τη δεύτερη. Ως προς την υλική βοήθεια, αν και η Εκκλησία δεν είναι φιλανθρωπικό σωματείο, που θα λύσει τα κοινωνικά προβλήματα, συμπαρίσταται με όποιον τρόπο κρίνεται κάθε φορά ο καλύτερος. Με χρήματα. Με πετρέλαιο. Με ρούχα ή παπούτσια. Με τρόφιμα ή σκεπάσματα. Με συντροφιά και κατανόηση. Πάνω από όλα με αγάπη. Όχι, όπως την κατανοούν οι άνθρωποι. Αλλά ως άκτιστη ενέργεια του Θεού. Ως καρπό του Αγίου Πνεύματος. Και εύχομαι, τις άγιες μέρες που έρχονται η Αγάπη αυτή να γεννηθεί μες στις καρδιές μας και να γίνει φως, που θα φωτίσει και θα γλυκάνει όλο τον κόσμο.