ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ

Λκ. η΄, 27 – 39

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐλθόντι τῷ Ἰησοῦ εἰς τὴν χώραν τῶν Γαδαρηνῶν, ὑπήντησεν αὐτῷ ἀνήρ τις ἐκ τῆς πόλεως, ὃς εἶχε δαιμόνια ἐκ χρόνων ἱκανῶν, καὶ ἱμάτιον οὐκ ἐνεδιδύσκετο, καὶ ἐν οἰκίᾳ οὐκ ἔμενεν, ἀλλ' ἐν τοῖς μνήμασιν. 28 ἰδὼν δὲ τὸν Ἰησοῦν καὶ ἀνακράξας προσέπεσεν αὐτῷ καὶ φωνῇ μεγάλῃ εἶπε· Τί ἐμοὶ καὶ σοί, Ἰησοῦ υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου; δέομαί σου, μή με βασανίσῃς. 29 παρήγγειλε γὰρ τῷ πνεύματι τῷ ἀκαθάρτῳ ἐξελθεῖν ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου. πολλοῖς γὰρ χρόνοις συνηρπάκει αὐτόν, καὶ ἐδεσμεῖτο ἁλύσεσι καὶ πέδαις φυλασσόμενος, καὶ διαρρήσσων τὰ δεσμὰ ἠλαύνετο ὑπὸ τοῦ δαίμονος εἰς τὰς ἐρήμους. 30 ἐπηρώτησε δὲ αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς λέγων· Τί σοί ἐστιν ὄνομα; ὁ δὲ εἶπε· Λεγεών· ὅτι δαιμόνια πολλὰ εἰσῆλθεν εἰς αὐτόν· 31 καὶ παρεκάλει αὐτὸν ἵνα μὴ ἐπιτάξῃ αὐτοῖς εἰς τὴν ἄβυσσον ἀπελθεῖν. 32 Ἦν δὲ ἐκεῖ ἀγέλη χοίρων ἱκανῶν βοσκομένη ἐν τῷ ὄρει· καὶ παρεκάλουν αὐτὸν ἵνα ἐπιτρέψῃ αὐτοῖς εἰς ἐκείνους εἰσελθεῖν· καὶ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς. 33 ἐξελθόντα δὲ τὰ δαιμόνια ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου εἰσῆλθον εἰς τοὺς χοίρους, καὶ ὥρμησεν ἡ ἀγέλη κατὰ τοῦ κρημνοῦ εἰς τὴν λίμνην καὶ ἀπεπνίγη. 34 ἰδόντες δὲ οἱ βόσκοντες τὸ γεγενημένον ἔφυγον, καὶ ἀπήγγειλαν εἰς τὴν πόλιν καὶ εἰς τοὺς ἀγρούς. 35 ἐξῆλθον δὲ ἰδεῖν τὸ γεγονὸς, καὶ ἦλθον πρὸς τὸν Ἰησοῦν, καὶ εὗρον καθήμενον τὸν ἄνθρωπον, ἀφ' οὗ τὰ δαιμόνια ἐξεληλύθει, ἱματισμένον καὶ σωφρονοῦντα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ, καὶ ἐφοβήθησαν. 36 ἀπήγγειλαν δὲ αὐτοῖς οἱ ἰδόντες πῶς ἐσώθη ὁ δαιμονισθείς. 37 καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν ἅπαν τὸ πλῆθος τῆς περιχώρου τῶν Γαδαρηνῶν ἀπελθεῖν ἀπ' αὐτῶν, ὅτι φόβῳ μεγάλῳ συνείχοντο· αὐτὸς δὲ ἐμβὰς εἰς τὸ πλοῖον ὑπέστρεψεν. 38 ἐδέετο δὲ αὐτοῦ ὁ ἀνὴρ, ἀφ' οὗ ἐξεληλύθει τὰ δαιμόνια, εἶναι σὺν αὐτῷ· ἀπέλυσε δὲ αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς λέγων· 39 Ὑπόστρεφε εἰς τὸν οἶκόν σου καὶ διηγοῦ ὅσα ἐποίησέ σοι ὁ Θεός. καὶ ἀπῆλθε καθ' ὅλην τὴν πόλιν κηρύσσων ὅσα ἐποίησεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς.

 

Έκτη Κυριακή του ευαγγελιστή Λουκά σήμερα, αγαπητοί μου αδελφοί, και ακούσαμε στα αγιογραφικά αναγνώσματα, στο μεν αποστολικό να απαριθμεί ο Απόστολος Παύλος τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, στο δε ευαγγελικό το θαύμα του Ιησού με τη θεραπεία του δαιμονιζομένου των Γαδαρηνών. Έτσι, μας δίνεται η ευκαιρία να κάνουμε μία παράλληλη διαλεκτική προσέγγιση ανάμεσα στον καρπό του Αγίου Πνεύματος και τον καρπό του δαιμονικού πνεύματος ξεκινώντας πρώτα με το αποστολικό ανάγνωσμα.

Ο καρπός του Αγίου Πνεύματος εκφράζεται με χαρίσματα όπως η αγάπη, η χαρά, η ειρήνη, η μακροθυμία, η χρηστότητα, η αγαθωσύνη, η πίστη, η πραότητα, η εγκράτεια. Τα χαρίσματα αυτά μας δωρίζονται από τον Θεό την ημέρα, που γινόμαστε μέλη της Εκκλησίας διά των μυστηρίων του Αγίου Βαπτίσματος και του Αγίου Χρίσματος, ως παρακαταθήκη χάριτος, με την ευθύνη να τα αυξήσουμε, να τα καλλιεργήσουμε, να καρποφορήσουν και να αντιπροσφερθούν στον συνάνθρωπο και την Εκκλησία. Έτσι, όσοι ανήκουν στον Χριστό, γράφει ο Απόστολος Παύλος στην Προς Γαλάτας, ως μέλη του Σώματός Του, σταυρώνουν το σαρκικό φρόνημα, όπως εκφράζεται με πάθη και επιθυμίες, και συστοιχίζεται η ζωή τους σύμφωνα με τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Επίσης, συμβουλεύει όσους θέλουν να ζήσουν πνευματικά, να μη γίνονται κενόδοξοι, να μην προκαλούν και να μην φθονούν τον συνάνθρωπό τους. Ακόμα και αν τον βλέπουν να κάνει κάποιο παράπτωμα οφείλουν να τον καταρτίσουν με πραότητα και με προσοχή, για να μην αντιμετωπίσουν τον ίδιο πειρασμό. Τέλος, μας προσκαλεί να εφαρμόσουμε τον νόμο του Χριστού ελαφραίνοντας το βάρος του πλησίον. Με όλες τις παραπάνω νουθεσίες περιγράφει πολύ όμορφα ο απόστολος των εθνών ποια οφείλει να είναι η εν Αγίω Πνεύματι ζωή του χριστιανού. Και αυτό προσλαμβάνει μία ιδιαίτερη βαρύτητα στις ημέρες μας, όπου η πνευματικότητα λοιδωρείται, υποτιμάται και χλευάζεται με την αντιπροβολή μιας εκκοσμικευμένης κοινωνιστικής ιδεολογίας. Ας σκεφτούμε, όμως, αγαπητοί μου αδελφοί, και ας νοσταλγήσουμε την ομορφιά αυτών των πνευματικών χαρισμάτων, της αγάπης, της χαράς, της ειρήνης. Τί θα μπορούσε, αλήθεια, να αντικαταστήσει αυτά τα ουράνια πνευματικά δώρα; Άλλωστε, στον αντίποδα αυτών βρίσκεται ο καρπός του δαιμονικού πνεύματος, όπως περιγράφεται στο ευαγγελικό μας ανάγνωσμα.

Ο δαιμονισμένος των Γαδαρηνών, λοιπόν, ήταν ένας άνθρωπος, που βασανιζόταν από μία ολόκληρη λεγεώνα δαιμονίων. Κυκλοφορούσε γυμνός, δεν έμενε σε σπίτι αλλά στα μνήματα και για πολλά χρόνια παρά την προσπάθεια να τον κρατήσουν δεμένο με αλυσίδες και χειροπέδες, ο δαίμονας τα έσπαζε και τον έστελνε στις ερήμους. Αντί για αγάπη, χαρά και ειρήνη το δαιμονικό πνεύμα ενεργεί με μίσος, θλίψη και ταραχή. Ξεγυμνώνει τον άνθρωπο όχι μόνο από τα αληθινά πνευματικά χαρίσματα αλλά ακόμα και από τα ίδια του τα ενδύματα. Γίνεται ο φόβος και ο τρόμος μέχρι να συναντήσει τον Ιησού. Τότε το δαιμονικό πνεύμα πραγματικά φρίσσει και τρέμει, και ικετεύει τον υιό του Θεού του Υψίστου, όπως ομολογεί και αποκαλεί τον Ιησού, να μην το βασανίσει αλλά να το επιτρέψει να εισέλθει στην αγέλη των χοίρων, που βρίσκεται εκεί κοντά. Ο Ιησούς το επιτρέπει, τα δαιμόνια εισέρχονται στους χοίρους και όλη η αγέλη καταγκρεμίζεται και πνίγεται στη λίμνη, ενώ ο πρώην δαιμονιζόμενος, θεραπευμένος από τον άνωθεν ιατρό των ψυχών και των σωμάτων, κάθεται στα πόδια του Χριστού ντυμένος και σώφρων. Πρόκειται για ένα πολύ μεγάλο θαύμα του Κυρίου μας, το οποίο δείχνει περίτρανα ότι είναι ασύγκριτα μεγαλύτερη η εξουσία Του από την εξουσία του διαβόλου.

Ουσιαστικά, και όσον αφορά εμάς, είναι θέμα ελεύθερης και συνειδητής επιλογής ποιο πνεύμα θέλουμε να ακολουθήσουμε. Το Πνεύμα το Άγιον, με τα θαυμάσια πνευματικά δώρα,που απαρίθμησε ο Απόστολος Παύλος, ή το δαιμονικό πνεύμα, που εξουσιάζει τον άνθρωπο και θέλει να τον καταστρέψει; Και ενώ η απάντηση μοιάζει αυτονόητη, παρατηρούμε με βαθειά λύπη πολλούς συνανθρώπους μας να καταφεύγουν στο δαιμονικό πνεύμα πηγαίνοντας σε μάγους, σε μέντιουμ, εσχάτως σε καφετζούδες και μάλιστα εδώ κοντά στη γειτονιά μας, αλλά και ενασχολούμενοι με ανατολικές θρησκείες, η λατρεία και οι θεότητες των οποίων είναι ξεκάθαρα δαιμονικές. Παρατηρούμε, επίσης, με λύπη και πολλά νέα παιδιά να ασχολούνται με επικίνδυνες και καταστροφικές λατρείες σατανιστικού προσανατολισμού, να λαμβάνουν μέρος σε τελετές, να παρακολουθούν σχετικό υλικό από το διαδίκτυο και να παίζουν με τη φωτιά χωρίς να προσμετρούν τους ψυχοσωματικούς κινδύνους. Όλα αυτά, όμως, δίνουν δικαιώματα στον διάβολο και εάν κάποιος δεν προσέξει αλλά ουσιαστικά τον επικαλείται μπορεί ακόμα και να δαιμονιστεί. Εάν πάλι κάποιος αρνείται την ύπαρξη αυτού του κινδύνου, πολύ απλά αρνείται και την αλήθεια του σημερινού ευαγγελίου.

Αδελφοί μου, στώμεν καλώς! Ας προσέξουμε και ας αγωνιστούμε φιλότιμα να καλλιεργήσουμε τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Η αγάπη, η χαρά, η ειρήνη, η πίστη, η πραότητα, η εγκράτεια, η χρηστότητα, η αγαθωσύνη, η μακροθυμία είναι αρετές, που μπορούν να αλλάξουν τη ζωή μας, τον κόσμο μας αλλά και να μας οδηγήσουν στην αιώνια ζωή. Αυτή είναι η χριστιανική απάντηση στη σύγχρονη κρίση, η οποία είναι πρώτα από όλα κρίση πνευματική, καθώς οι άνθρωποι υποτιμήσαμε τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος και αφεθήκαμε στην κυριαρχία του δαιμονικού πνεύματος. Χρειάζεται, λοιπόν, να μετανοήσουμε, να επιστρέψουμε στον Κύριο και Θεό μας και να εγκεντρίσουμε τη ζωή μας σε Αυτόν. Αυτόν, ο Οποίος είναι η οδός και η αλήθεια και η ζωή, το Πνεύμα της αληθείας και η σωτηρία μας. Και ενωμένοι με Αυτόν, γενόμενοι σύσσωμοι και σύναιμοι μαζί Του διά της Θείας Ευχαριστίας και καλλιεργώντας μία ζωντανή σχέση και πρόσωπο προς Πρόσωπο κοινωνία, δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα από τον τελείως ανίσχυρο ενώπιον Του, διάβολο, όπως διδαχτήκαμε από το σημερινό ευαγγέλιο. Ας ακολουθήσουμε, λοιπόν, το νόμο του Θεού και να είμαστε βέβαιοι ότι η αγάπη Του θα πλημμυρίσει και θα κάψει τις καρδιές μας και η ζωή μας ολόκληρη θα είναι καρπός του Αγίου Πνεύματος.