Το Συναξάρι

Των αγίων μαρτύρων Ισαύρου και των συν αυτώ

Ο άγιος Ίσαυρος ο διάκονος και οι συναθλητές αυτού Βασίλειος και Ιννοκέντιος κατάγονταν από την Αθήνα και έζησαν κατά την βασι­λεία του Νουμεριανού (284). Μετέβησαν στην Απολλωνιάδα της Ηπείρου και μετά από

αποκάλυψη αγγέλου εγκαταστάθηκαν σε σπήλαιο για να διάγουν βίο ασκητικό. Σύντομα τους βρήκαν τρεις χριστιανοί: ο Φήλιξ, ο Ερμείας και ο Περεγρίνος, οι οποίοι, σε αντάλλαγμα της πνευματικής τροφής που τους προσέφερε ο Ίσαυρος, προμήθευαν στους τρεις ασκητές τα αναγκαία.

Μετά από λίγο καιρό, ανταποκρινόμενοι στις προτροπές του Ισαύρου μοίρασαν τα υπάρχοντά τους στους πτωχούς και ήλθαν να ζήσουν κοντά σε αυτόν και τους συνασκητές του. Οι γονείς τους, αφού απέτυχαν στις προσπάθειές τους να τους φέρουν πίσω στα σκοτάδια της ειδωλολατρίας, τους κατήγγειλαν στον έπαρχο της Απολλωνιάδος, Τριπόντιο. Αυτός συν­έλαβε τους αγίους και αφού ματαίως προσπάθησε να καθυποτάξει τον Φήλικα, τον Ερμεία και τον Περεγρίνο, έδωσε εντολή να αποκεφαλισθούν. Όσο για τον Ίσαυρο και τους συναθλητές του, παραδόθηκαν στον γιο του επάρχου, Απολλώνιο, ο οποίος τους βασάνισε με φωτιά και νερό. Οι άγιοι όχι μόνο παρέμειναν απαθείς στα μαρτύρια αυτά, αλλά και προσείλκυσαν πολ­λούς εθνικούς στην πίστη, και συγκεκριμένα τον Ρούφο και τον Ρουφίνο, δύο αδέλφια που ανήκαν σε επιφανή οικογένεια συγκλητικών της πόλης. Τέλος, οι τρεις άγιοι αποκεφαλίσθηκαν και αυτοί με την σειρά τους.

(Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, Ιούνιος, εκδ. Ίνδικτος, σ.211)