Του φθινοπώρου οι ομορφιές

Του φθινοπώρου οι ομορφιές

Δρόσισε θαρρείς στον κάμπο βρέχει.

Του φθινοπώρου οι ομορφιές στάζουν βροχή απ’τις σκεπές,

πολύχρωμες ομπρέλες.

Κράνα και μύρτιλα και ρόδια,

και γήινες μοσχοβολιές,

απλόχερα σου έχουν δώσει του

φθινοπώρου οι ομορφιές.

Κάστανα στη φουφού του δρόμου.

Ξεφύλλισαν οι πλατανιές

μελοσταλιές στα κλήματά του

του φθινοπώρου οι ομορφιές.

Τα πρωινά, τα μεσημέρια, τα δειλινά,

του φθινοπώρου όμορφα που είναι,

μια δροσιά, μια μυρωδιά, της γης τα σπλάχνα

που καρτερικά τη χειμωνιά προσμένουν

για να κουρνιάσουν μέσα της

τόσες και τόσες ζωές,

 να ξαποστάσουν σιωπηλά στα φυλλοκάρδια της

και με την προσμονή πως πάλι η άνοιξη θα΄ρθει.-

 Μ.Π.