Εορτή Τριών Ιεραρχών, χρήσιμο υλικό για γιορτές.

Η Ελένη, εκλεκτή και πολύτιμη συνεργάτης της ενορίας, διαμοιράζεται μαζί μας με αγάπη πολύτιμο και εξαιρετικά χρήσιμο υλικό - προσωπικό της κόπο - σχετικό με τους Τρεις Ιεράρχες. Ευχαριστούμε θερμά και ευχόμαστε οι άγιοι Τρεις Ιεράρχες να φωτίζουν, να καθοδηγούν και να εμπνέουν τον κόσμο σε αυτή τη δύσκολη εποχή. Στο τέλος της ανάρτησης υπάρχει το πλήρες περιεχόμενο της γιορτής αντιστοιχισμένο με τις παρακάτω διαφάνειες:

\

ΓΙΟΡΤΗ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ_ 29-1-2014

ΤΑΞΗ Δ2΄

Α΄ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΣ: (ΔΙΑΦ_1) Αξιοσέβαστε κ. Διευθυντά και αξιοσέβα-στη κ. Διευθύντρια, σεβαστοί μας δάσκαλοι και δασκάλες, αγαπητοί μας συμμαθητές και συμμαθήτριες, 

Β΄ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΣ: Εμείς τα παιδιά της Δ΄ τάξης θα σας παρουσιά-σουμε (ΔΙΑΦ_2)  ένα μικρό αφιέρωμα στη μνήμη των Τριών Ιεραρχών, που θα γιορτάσει η Εκκλησία μας αύριο, στις 30 Ιανουαρίου. (ΔΙΑΦ_3) Η γιορτή τους λέγεται και «Γιορτή των Γραμμάτων», γιατί και οι Tρεις Ιεράρχες ήταν όχι μόνο μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας, αλλά ήταν από τους πιο μορφωμένους ανθρώπους της εποχής τους και πολύ σπουδαίοι Διδάσκαλοι. (ΔΙΑΦ_4) Γι’ αυτό, καθιερώθηκαν ως οι προστάτες άγιοι της σπουδάζουσας νεολαίας, από τους μαθητές και τις μαθήτριες των δημοτικών σχολείων μέχρι τους φοιτητές και τις φοιτήτριες των πανεπιστημίων.

Α΄ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΣ: (ΔΙΑΦ_5) Οι τρεις Ιεράρχες, ο Μέγας Βασίλειος, ο Γρηγόριος ο Θεολόγος και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, έχουν την ιδιαίτερη γιορτή τους ο καθένας μέσα στον Ιανουάριο: την 1^η Ιανουαρίου ο Μέγας Βασίλειος, στις 25 ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος και στις 27 ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.

Β΄ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΣ: (ΔΙΑΦ_6) Όμως, στο Βυζάντιο μερικοί Χριστιανοί της Κωνσταντινούπολης διαφωνούσαν για το ποιος από τους τρεις Πατέρες ήταν ο σπουδαιότερος και χωρίστηκαν σε τρεις παρατάξεις: τους  Βασιλείτες, τους Γρηγορίτες και τους Ιωαννίτες. Για να παύσουν οι διαμάχες, το 1.100 επί αυτοκράτορα Αλεξίου Κομνηνού, καθιερώθηκε να γιορτάζονται και οι τρεις μαζί στις 30 Ιανουαρίου.

Α΄ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΣ: (ΔΙΑΦ_7) Οι τρεις Ιεράρχες είναι τα φωτεινά παραδείγματα ανθρώπων που ενσάρκωσαν την τελειότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Με τη διδασκαλία τους, που αφύπνιζε τις ψυχές των ανθρώπων, με το τεράστιο συγγραφικό έργο τους και κυρίως, με την αξιοθαύμαστη κοινωνική τους δράση, πέτυχαν απόλυτα ως δάσκαλοι, ως κληρικοί και ως άνθρωποι.

Β΄ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΣ:  (ΔΙΑΦ_8) Σπούδασαν όλες σχεδόν τις επιστήμες της εποχής τους και διέπρεψαν σ’ αυτές. Σπούδασαν την αρχαία ελληνική παιδεία, γιατί τη θεωρούσαν αστείρευτη πηγή πνευματικού θησαυρού. Όμως συνδύασαν την αρχαία ελληνική σοφία με την χριστιανική αλήθεια και την αρετή, γιατί η διανοητική πρόοδος των αρχαίων Ελλήνων στην επιστήμη, στη φιλοσοφία και την τέχνη δε συμβάδιζε πάντα με την ανάλογη ηθική καλλιέργεια.

Α΄ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΣ:  (ΔΙΑΦ_9) Οι τρεις Ιεράρχες υπήρξαν μεγάλοι συγγραφείς, ρήτορες και κήρυκες του Χριστιανισμού. Στην εποχή τους, σε εκείνους τους ταραγμένους αιώνες του Χριστιανισμού, οι αιρέσεις γίνονταν όλο και περισσότερες, αλλά και οι τρεις τους τις πολέμησαν με θάρρος.

Β΄ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΣ: Εξαιρετικά σημαντικό ήταν το προσωπικό τους παράδειγμα και το ανθρωπιστικό τους έργο. Συνεπείς χριστιανοί πρόσφεραν τον εαυτό τους ως φωτεινό παράδειγμα του πώς πρέπει να είναι και πώς πρέπει να ζει ο καλός χριστιανός.

Α΄ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΣ: Ας γνωρίσουμε λίγο καλύτερα τον καθέναν από αυτούς. (ΔΙΑΦ_10) Θα ξεκινήσουμε από το βίο του Μεγάλου Βασιλείου, που θα μας παρουσιάσουν ………………….…………………….………….

……………………………………………………………………………………

ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

1^ος ΜΑΘΗΤΗΣ: Ο Μέγας Βασίλειος γεννήθηκε στην Καισάρεια της Καππαδοκίας το 330 μ.Χ. Καταγόταν από πλούσια οικογένεια. Ο πατέρας του ήταν νομομαθής, δηλαδή δικηγόρος.

Ο Βασίλειος στην αρχή σπούδασε στην Κωνσταντινούπολη. Αργότερα στην Αλεξάνδρεια και τελευταία στη Αθήνα, όπου συναντήθηκε με το Γρηγόριο το Θεολόγο και έγιναν αδελφικοί φίλοι. (ΔΙΑΦ_11)

2^ος ΜΑΘΗΤΗΣ: Εκεί σπούδασε όλες σχεδόν τις μέχρι τότε γνωστές επιστήμες: Ρητορική, Φιλοσοφία, Φιλολογία, Ιστορία, Αστρονομία, Άλγεβρα, Αριθμητική και Γεωμετρία και Ιατρική.  Πίστευε πολύ στη μόρφωση των νέων και έμεινε γνωστός στην ιστορία ως σπουδαίος παιδαγωγός, γιατί ασχολήθηκε με τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις των μαθητών και των δασκάλων.

1^ος ΜΑΘΗΤΗΣ: (ΔΙΑΦ_12)  Από μικρό παιδί η μητέρα του Εμμέλεια τού έμαθε να διαβάζει το Ευαγγέλιο. Το μελέτησε και το αγάπησε υπερβολικά. Επισκέφθηκε τα μοναστήρια της Αιγύπτου, για να γνωρίσει από κοντά το μοναχισμό.

Όταν γύρισε από το ταξίδι του, αντί να εργαστεί ως ρητοροδιδάσκαλος, αποφάσισε να γίνει μοναχός. Μόνη του ενασχόληση ήταν η προσευχή, η μελέτη της Αγίας Γραφής, η νηστεία και ο ύμνος προς το Θεό. (ΔΙΑΦ_13) Το 363 μ.Χ. ο Βασίλειος χειροτονήθηκε ιερέας στην Καισάρεια και άρχισε τη δημόσια δράση του.

2^ος ΜΑΘΗΤΗΣ: Οργάνωσε πρώτος τις κοινότητες των μοναστηριών, τους νόμους και τις συνήθειες τους, δηλαδή πώς πρέπει ο ασκητής να προσεύχεται, πώς να νηστεύει, πώς να είναι εγκρατής και άλλα.

Ο Μέγας Βασίλειος ήταν πολύ ταπεινός, ήρεμος και πράος χαρακτήρας. Η εξυπνάδα του, οι καλοί του τρόποι και οι αρετές του έγιναν γνωστές παντού, γι’ αυτό όταν πέθανε ο Επίσκοπος της Καισάρειας, οι συμπολίτες του τον διάλεξαν και τον έκαναν Επίσκοπό τους.

1^ος ΜΑΘΗΤΗΣ: Ήταν Επίσκοπος σπουδαίος. Εργάστηκε με θάρρος και αυτοθυσία. Πούλησε ολόκληρη την περιουσία του και με τα χρήματά του το 372 μ.Χ. έχτισε μία πόλη με ένα τεράστιο συγκρότημα κτηρίων, τη «Βασιλειάδα». Είχε Ξενώνες, Νοσοκομείο, Λεπροκομείο, Πτωχοκομείο, Ορφανοτροφείο, Γηροκομείο, Σχολεία και Ναό. Κάθε μέρα επισκεπτόταν και περιποιούνταν μόνος του τους αρρώστους και τους ανήμπορους γέρους. Πάντα φρόντιζε για τα δικαιώματα των εργαζομένων και των αδικημένων.

2^ος ΜΑΘΗΤΗΣ: Έγραψε πολλά βιβλία, όπως η Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου, που ψάλλεται 10 φορές το χρόνο και σήμερα στην Εκκλησία μας.

(ΔΙΑΦ_14)  Όμως, οι αγώνες του είχαν επιβαρύνει την υγεία του. Ασκητικός και ολιγαρκής, φιλάσθενος και κουρασμένος από τη συνεχή εργασία, ο Μέγας Βασίλειος αρρώστησε και το 378 μ.Χ. πέθανε σε ηλικία 49 ετών. Τη μνήμη του την γιορτάζουμε την 1^η Ιανουαρίου.

Β΄ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΣ: Τώρα ας ακούσουμε με προσοχή μερικά από τα σοφά λόγια του Μεγάλου Βασιλείου που θα μας παρουσιάσουν  …………………………………………………….……..…………………………

 3^ος ΜΑΘΗΤΗΣ: (ΔΙΑΦ_15)  

«Συνήθως χαρακτηρίζονται κλέφτες αυτοί που κλέβουν πορτοφόλια από τα λουτρά. Δεν είναι όμως αυτοί οι πραγματικοί κλέφτες, αλλά κάποιοι άλλοι… Είναι αυτοί που αποτελούν τις πολιτικές αρχές πόλεων και εθνών, και άλλα αφαιρούν κρυφά, άλλα παίρνουν φανερά με τη βία…» (ΔΙΑΦ_16) 

«Να εξετάζεις την εργασία της ημέρας, σύγκρινέ την με την προηγούμενη εργασία και βιάσου να βελτιωθείς. Να προοδεύεις στις αρετές, ώστε να πλησιάζεις τη ζωή των αγγέλων.» (ΔΙΑΦ_17) 

«Όπως  ο Θεός μεταδίδει εξίσου σε όλους τους ανθρώπους το φως του, έτσι και οι μιμητές του Θεού ας ακτινοβολούν προς όλους κοινή και ισότιμη αγάπη.» (ΔΙΑΦ_18) 

4ος ΜΑΘΗΤΗΣ:

«Γνωρίζω πολλούς που νηστεύουν, προσεύχονται, στενάζουν, επιδεικνύοντας έτσι όλη την αδάπανη ευλάβεια. Σε όσους όμως θλίβονται δε δίνουν ούτε μία δεκάρα! Ποιο είναι το όφελος της υπόλοιπης αρετής;» (ΔΙΑΦ_19) 

Το ψωμί που φυλάς στην αποθήκη σου… είναι του φτωχού!

Τα ρούχα που κρατάς κρυμμένα στην αποθήκη σου… είναι του γυμνού!

Τα υποδήματα που σαπίζουν αχρησιμοποίητα…  είναι του ξυπόλυτου!

Τα χρήματα που κρύβεις βαθιά στη γη… είναι του φτωχού!

Λοιπόν, τόσους αδικείς…

όσους θα μπορούσες να βοηθήσεις… και το αρνήθηκες!»

Α΄ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΣ: (ΔΙΑΦ_20) Το ποίημα «Ύμνος στους Τρεις Ιεράρχες» θα απαγγείλουν …………………………………………….....……. και στη συνέχεια θα ακούσουμε το Απολυτίκιο των Τριών Ιεραρχών από τα παιδιά της Δ΄ τάξης.

Ύμνος στους Τρεις Ιεράρχες

  5^ος  ΜΑΘΗΤΗΣ:                                   6^ος ΜΑΘΗΤΗΣ: (ΔΙΑΦ_21)

Των Τριών Ιεραρχών τη γιορτή ας γιορτάσουμ’, αδέλφια, και πάλι, στη θρησκεία μας είναι κι αυτή των Γραμμάτων ημέρα μεγάλη. Οι Τρεις Άγιοι δω κάπου γυρνούν, τα παιδιά με στοργή συντροφεύουν, σ’ όλα φως να προσφέρουν ποθούν, σ’ όλα φως να χαρίσουν γυρεύουν. Των Τριών Ιεραρχών τη γιορτή, ας γιορτάσουμ’, αδέλφια, και πάλι, είν’ η μέρα υπέρλαμπρη αυτή, είν’ η μέρα για μας η μεγάλη.

Και τα μάτια ας στραφούνε ψηλά στους δασκάλους της θείας σοφίας κι ας ψαλεί από χείλη πολλά ένας σεβάσμιος ύμνος λατρείας. Κι ας ζητήσουμε τώρα κι εμείς απ’ τα δώματα πάνω τα θεία να σκορπίσουν στη γη και οι Τρεις μιαν ακτίδ’ απ’ την άγια σοφία. Της σοφίας αυτής τ’ άγιο φως θα ν’ ακοίμητο μες στην ψυχή μας, θα ’ναι πάντα για μας θησαυρός και καλός οδηγός στη ζωή μας.

(ΔΙΑΦ_22)

ΧΟΡΩΔΙΑ: ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ

Τους τρεις μεγίστους φωστήρας της Τρισηλίου Θεότητος,

τους την οικουμένην ακτίσι δογμάτων θείων πυρσεύσαντας,

τους μελιρρύτους ποταμούς της σοφίας,

τους την κτίσιν πάσαν θεογνωσίας νάμασι καταρδεύσαντας, (ΔΙΑΦ_23)

Βασίλειον τον Μέγαν, και τον Θεολόγον Γρηγόριον,

συν τω κλεινώ Ιωάννη,

τω την γλώτταν χρυσορρήμονι,

 πάντες οι των λόγων αυτών ερασταί,

συνελθόντες ύμνοις τιμήσωμεν·

αυτοί γαρ τη Τριάδι, υπέρ ημών αεί πρεσβεύουσιν.

Β΄ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΣ: (ΔΙΑΦ_24) Τώρα, θα ακούσουμε το βίο του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου από ………………………………………………….

ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ

7^ος ΜΑΘΗΤΗΣ: Ο Γρηγόριος γεννήθηκε το 329 μ.Χ. στη Ναζιανζό της Καππαδοκίας. Ο πατέρας του, επίσης Γρηγόριος, ήταν επίσκοπος της Ναζιανζού. (ΔΙΑΦ_25) Η μητέρα του η Νόννα του πρόσφερε χριστιανική ανατροφή.

Πήγε για σπουδές (ΔΙΑΦ_26) στην Καισάρεια της Καππαδοκίας, στην Αλεξάνδρεια και στην Αθήνα, όπου συνάντησε το Μέγα Βασίλειο και έγιναν αχώριστοι φίλοι. Ήταν πανέξυπνος και είχε πολλές γνώσεις.

8^ος ΜΑΘΗΤΗΣ: Εργάστηκε για λίγο ως ρήτορας – δικηγόρος, αλλά αποφάσισε να πάει να γίνει μοναχός μαζί με το φίλο του, το Μέγα Βασίλειο. Αργότερα, τον καλούν πίσω, για να εκλεγεί επίσκοπος Αριανζού.  Πολέμησε τις αιρέσεις και προστάτεψε τους χριστιανούς.

7^ος ΜΑΘΗΤΗΣ: Η ευγλωττία του και η δύναμη του λόγου του γοήτευαν και ενθουσίαζαν τους ακροατές του, που κάθε μέρα γίνονταν και περισσότεροι. Οι λόγοι του - γεμάτοι σύνεση, σοφία και θεία πνοή – ονομάστηκαν θεολογικοί. Γι’ αυτό ακριβώς και ο ίδιος ονομάστηκε Θεολόγος.

0

8^ος ΜΑΘΗΤΗΣ: Στα τελευταία χρόνια της ζωής του ο άγιος Γρηγόριος έζησε ασκητικά και αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά στη συγγραφή. Τα συγγράμματά του ήταν βαθυστόχαστα, η σκέψη του θεολογική και το έργο του έντονα ποιητικό. Άξια τον θεωρούν «άριστο» Θεολόγο της Εκκλησίας μετά τον Ευαγγελιστή Ιωάννη. (ΔΙΑΦ_27)

7^ος ΜΑΘΗΤΗΣ: Το τέλος της επίγειας ζωής του ήρθε το 390 μ.Χ. σε ηλικία 60 ετών και τιμάμε τη μνήμη του στις 25 Ιανουαρίου.

Α΄ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΣ: Μερικές από τις σοφές συμβουλές του Γρηγορίου του Θεολόγου θα μας παρουσιάσει ..…………………………………….…………..

9ος ΜΑΘΗΤΗΣ:  (ΔΙΑΦ_28)

«Καλός είναι ο ζήλος, καλή η ησυχία, η ταπεινοφροσύνη και οι άλλες αρετές.

Καθεμιά από αυτές είναι κι ένα μονοπάτι προς τη σωτηρία.

Η λεωφόρος όμως είναι η αγάπη.

Ας λατρεύσουμε το Χριστό όχι μόνο με προσευχές αλλά και με περιποίηση

αυτών που έχουν ανάγκη».  (ΔΙΑΦ_29)

 «Μην τεντώνεις τα χέρια σου στον ουρανό αλλά στα χέρια των φτωχών. Αν εκτείνεις τα χέρια σου στα χέρια των φτωχών, έπιασες την κορυφή του ουρανού». (ΔΙΑΦ_30)

10ος ΜΑΘΗΤΗΣ:

Ὅσα κι ἂν προσφέρεις, ἐκεῖνα ποὺ μένουν εἶναι περισσότερα. Καὶ δὲν θὰ δώσεις τίποτα δικό σου, γιατί ὅλα τὰ ἔχεις πάρει ἀπὸ τὸ Θεό. Ἂς μὴ γίνουμε, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, κακοὶ διαχειριστὲς τῶν ἀγαθῶν πού μᾶς δόθηκαν. (ΔΙΑΦ_31) 

Ἂς μὴν κοπιάζουμε γιὰ νὰ θησαυρίζουμε καὶ ν’ ἀποταμιεύουμε, ἐνῶ ἄλλοι ὑποφέρουν ἀπὸ τὴν πεῖνα…  Παρηγόρησε ὁ γερὸς τὸν ἄρρωστο, ὁ πλούσιος τὸν φτωχό, ὁ ὄρθιος τὸν πεσμένο, ὁ χαρούμενος τὸν λυπημένο, ὁ εὐτυχισμένος τὸν δυστυχισμένο.

 (ΔΙΑΦ_32)

 «Όλοι οι άνθρωποι πρέπει να ζουν ο ένας για τον άλλο

και όλοι για όλους.»

Β΄ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΣ: (ΔΙΑΦ_33) Το ποίημα με τίτλο «Στους Τρεις Ιεράρχες» θα απαγγείλουν ……………………………………………….…….

Και η χορωδία θα παρουσιάσει το τραγούδι με τίτλο «ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ». (ΔΙΑΦ_34)

ΠΟΙΗΜΑ:  Στους Τρεις Ιεράρχες

11^ος ΜΑΘΗΤΗΣ:                                 12^ος ΜΑΘΗΤΗΣ: (ΔΙΑΦ_35)

Σήμερα που γιορτάζουν τα σχολειά εσάς τους Ιεράρχες τους Αγίους, φέρνουμε στη μνήμη μας ξανά τις μορφές και τους λόγους σας τους θείους. Φωτίζονται απ’ τ’ ανέσπερο το Φως, που φώτιζε στη γη τα βήματά σας και στις ψυχές μας τις απλές, τις παιδικές λάμπουν ξανά τα έργα τα δικά σας.

Βασίλειε, εσύ πτωχών πατέρας κι οδηγός, του Λόγου, υπέρμαχε Γρηγόριε, του Θείου, Χρυσόστομε μελίρρυτε, λάμπει σαν φως ο λόγος σου  λαμπρότερος ηλίου. Σήμερα σας γιορτάζουν τα σχολειά, μ’ ευγνωμοσύνη σας θυμόμαστε και πάλι, γιατί σ’ εμάς τα άδολα παιδιά κληρονομιά αφήσατε μεγάλη!

 (ΔΙΑΦ_36)

ΧΟΡΩΔΙΑ: «ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ»

Φωστήρες τρεις, υπέρλαμπροι του γένους μας μεγάλοι (γιορτάζουμ' όλοι με χαρά την μνήμη σας και πάλι)(2) (ΔΙΑΦ_37) Βασίλειον και Χρυσόστομον, Γρηγόριον Θεολόγον, (μ' ύμνους τιμάμε και ψαλμούς και μ' εκφωνήσεις λόγων.) Την χάρη σας δοξάζουμε και ταπεινά ζητούμε, (από το θείο σας το φως κι εμείς να φωτιστούμε)(2) (ΔΙΑΦ_38)

 Α΄ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΣ: Τέλος, θα μας αφηγηθούν το βίο του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου  ………….………………………….…………….…………

ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

13^ος ΜΑΘΗΤΗΣ: Γεννήθηκε στην Αντιόχεια της Συρίας το 347 μ.Χ. και πολύ μικρός έμεινε ορφανός από πατέρα. (ΔΙΑΦ_39) Η μητέρα του Ανθούσα αφοσιώθηκε στο παιδί της με πολλή αγάπη και του γνώρισε τη χριστιανική πίστη.

14^ος ΜΑΘΗΤΗΣ: (ΔΙΑΦ_40)  Σπούδασε Ρητορική και Θεολογία. Αγάπησε την επιστήμη, μα πάνω απ’ όλα αγάπησε το Χριστό. Βαφτίστηκε χριστιανός σε μεγάλη ηλικία και κατέφυγε στην έρημο, όπου έζησε ασκητικά για έξι χρόνια.

13^ος ΜΑΘΗΤΗΣ: Αργότερα, έγινε ιερέας και αγαπήθηκε ιδιαίτερα από το λαό για τη μεγάλη αγάπη που έδειξε στους φτωχούς. Καθημερινά περισσότεροι από τρεις χιλιάδες άστεγοι και φτωχοί έβρισκαν ένα πιάτο ζεστό φαγητό στα συσσίτια που είχε οργανώσει.

14^ος ΜΑΘΗΤΗΣ: Για την αγία του ζωή και για τη ρητορική του ικανότητα ο άγιος Ιωάννης εκλέχτηκε αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως. Συνέχισε να δείχνει την αγάπη του προς τους φτωχούς. (ΔΙΑΦ_41) Ιδιαίτερα εντυπωσίαζαν το λαό οι θαυμάσιες ομιλίες του, γι’ αυτό ονομάστηκε Χρυσόστομος. Από τα σπουδαία κείμενα που έχει γράψει γνωστότερο είναι η Θεία Λειτουργία που ψάλλεται στους ναούς τις περισσότερες Κυριακές του χρόνου.

13^ος ΜΑΘΗΤΗΣ: Διέδωσε το Χριστιανισμό και πολέμησε τις αιρέσεις. Έκανε παρατηρήσεις στους πλουσίους, που ήταν σκληροί και άδικοι απέναντι στους φτωχούς ή ζούσαν πολύ αμαρτωλή ζωή, γεγονός που ενόχλησε τους άρχοντες. Έτσι τον εξόρισαν στα βάθη της Αρμενίας.

14^ος ΜΑΘΗΤΗΣ: (ΔΙΑΦ_42)  Εκεί στην εξορία από τις κακουχίες και τις πολλές ταλαιπωρίες πέθανε το 407 μ.Χ. σε ηλικία 60 ετών. Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος θεωρείται από τους μεγαλύτερους αγίους της Εκκλησίας μας και η μνήμη του γιορτάζεται στις 13 Νοεμβρίου, αλλά και στις 27 Ιανουαρίου.

Β΄ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΣ: Θα ακούσουμε λίγους από τους σοφούς λόγους του Ιωάννη του Χρυσοστόμου από …….….………………………...……………..

15^ος ΜΑΘΗΤΗΣ:

(ΔΙΑΦ_43)

«Ούτε η δικαιοσύνη σου να είναι άκαμπτη ούτε η φρόνησή σου περίπλοκη. Παντού το μέτρο είναι το άριστο.»    (ΔΙΑΦ_44)

«Τί ζητᾶ, ἀδελφέ, ἀπό σένα ὁ Θεός,

ἐκτός ἀπό τήν σωτηρία σου;

Ἐάν ὅμως ἐσύ ἀμελεῖς καί δέν θέλεις νά σωθῆς

καί νά βαδίσης τάς εὐθείας ὁδούς τοῦ Θεοῦ

καί τίς ἐντολές Του δέν θέλεις νά τηρῇς,

φονεύεις τόν ἑαυτό σου

καί τόν βγάζεις ἔξω ἀπό τόν οὐράνιο νυμφῶνα.» (ΔΙΑΦ_45)

16^ος ΜΑΘΗΤΗΣ:

«Ας απομακρύνουμε από το στόμα μας κοροϊδίες και βρισιές και αισχρολογίες και κακολογίες, καθώς και τη συνήθεια των όρκων.» (ΔΙΑΦ_46)

«Πρέπει να εμφυτευθούν στο παιδί οι εξής αρετές:

το φιλάνθρωπο, το ευεργετικό, το αμνησίκακο, το αόργητο,

για να διαπλαστεί σε τέλειο χριστιανό.»  (ΔΙΑΦ_47)

«Η αγάπη είναι η μητέρα όλων των αγαθών.» (ΔΙΑΦ_48)

«Αν όλοι αγαπούσαν και αγαπιόντουσαν,

κανείς δεν θα μπορούσε να αδικήσει κανέναν,

αλλά και φόνοι και μάχες και πόλεμοι και πλεονεξίες

και όλα γενικώς τα κακά θα αφανίζονταν

και το όνομα της κακίας θα ήταν άγνωστο.»

(ΔΙΑΦ_49)

Α΄ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΣ: Το τελευταίο ποίημα του αφιερώματός μας με τίτλο: «Ο λόγος των Τριών Ιεραρχών» θα μας απαγγείλουν …………………….

και η Χορωδία θα τραγουδήσει «Στους τρεις Ιεράρχες».

Ο λόγος των Τριών Ιεραρχών (ΔΙΑΦ_50)

17^ος ΜΑΘΗΤΗΣ:

Αστέρια τρία λαμπερά και ποταμοί σοφίας
στης Γνώσης το στερέωμα τα μύρα τους σκορπούν.
Και κάτω από τη λάμψη τους με ύμνους αγνής λατρείας
να φωτιστούν ολόθερμα τα νιάτα λαχταρούν.

18^ος ΜΑΘΗΤΗΣ: (ΔΙΑΦ_51)

Και είναι ο σπόρος διαλεχτός, πλούσια να βλαστήσει
η Γνώση κι η Αλήθεια στ’ ανθόκηπο του νου.
Κι όταν καρπίσουν κι απλωθούν στο θρόνο που θα στήσει
η Αγάπη – πιστός σύντροφος – στα ύψη τ’ ουρανού,

(ΔΙΑΦ_52)

τότε της πλάνης θα σβηστούν τα ολόπηχτα σκοτάδια
κι η οικουμένη θα λουστεί μ’ ουράνιο χρυσοφώς,
που αστείρευτα οι Τρεις σοφοί με τη ζωή την άγια
θα στέλνουν. Και ο Λόγος τους θ’ ανθίζει κρινανθός.

17^ος ΜΑΘΗΤΗΣ: (ΔΙΑΦ_53)

Κι εμείς κρατούμε ευλαβικά μες στης ψυχής τα βάθη
το θείο τους που άφησαν παράδειγμα στη γη.
Να ’χει η ζωή μας στόλισμα της Αρετής τα άνθη
και τ’ άστρο τους το δρόμο μας ψηλά να οδηγεί.

ΧΟΡΩΔΙΑ: (ΔΙΑΦ_54)

ΣΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ Προσευχής σημαίνει η ώρα κι η καρδιά ας πλημμυρίσει απ’ αγάπη στους Πατέρες, τους τεχνίτες του φωτός. Γλυκοφέγγει και τ’ αστέρια απ’ τα ύψη ξεκινούνε και με χάρη μάς καλούνε εις της γνώσης την γιορτή.

(ΔΙΑΦ_55) Τρεις μεγάλοι μας φωστήρες στου φωτός σας το βασίλειο πάρτε την θερμή φωνή μας που πετά και σας ζητεί. Η ατέλειωτή σας λάμψη μας μιλάει στις καρδιές μας και μας δίνει φως και γνώση και γαλήνη στην ψυχή. (2)

Γ΄ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΣ: (ΔΙΑΦ_56) Αυτοί είναι οι Τρεις Μεγάλοι Ιεράρχες:  Άγιοι. Δηλαδή άνθρωποι της άσκησης, της εγκράτειας, της προσευχής, της νηστείας, της καθαρότητας. Τα έργα τους συμπορεύονταν με τα λόγια τους και τα λόγια τους με τη ζωή τους. Αγωνιστές μέχρι τέλους, αφιερωμένοι στους ίδιους υψηλούς σκοπούς: να υπηρετούν το Θεό και τους ανθρώπους.

Ας αντλήσουμε λοιπόν όλοι μας διδάγματα από τη ζωή και το έργο των τριών Ιεραρχών, μαθητές και δάσκαλοι. Ας πολεμήσουμε την πνευματική ξηρασία της εποχής μας μαθητεύοντας κοντά τους, στον βίο τους και στα αθάνατα έργα τους. (ΔΙΑΦ_57)

Και ας ευχόμαστε να πετύχει τον θεάρεστο στόχο της η παιδεία:((ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ) να είναι η μετάληψη αγιότητας στη ζωή μας.

Β΄ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΣ: Και τώρα, κλείνοντας το μικρό μας αφιέρωμα στη Γιορτή των Ελληνικών Γραμμάτων, (ΔΙΑΦ_58)  θα σας παρακαλέσουμε να σηκωθείτε όλοι όρθιοι, σε στάση προσοχής, για να ψάλουμε τον Εθνικό μας Ύμνο.

                          Τ Ε Λ Ο Σ