Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2014

Θρησκεία / Αγιολογία

Άγιος Νικόλαος Αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας, ο Θαυματουργός

Άγιος Νικόλαος Αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας – Β΄ μισό 17ου αιώνα. Αποκαλύφθηκε κάτω από νεώτερο στρώμα με παράσταση του αγίου Σπυρίδωνα. Από τη Messina – Αθήνα, Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο

Εορτάζει στις 6 Δεκεμβρίου εκάστου έτους.

Ο Νικόλαος, πρέσβυς ων εν γη μέγας,

Και γης αποστὰς εις το πρεσβεύειν ζέει.
Έκτῃ Νικόλεώ γε φάνη βιότοιο τελευτή.

Βιογραφία
Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε τον 3ο αιώνα μ.Χ. στα Πάταρα της Λυκίας, από γονείς ευσεβείς και πλουσίους και έδρασε την εποχή των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού (284 – 304 μ.Χ.), Μαξιμιανού (286 – 305 μ.Χ.) και Μεγάλου Κωνσταντίνου.

Σε νεαρή ηλικία έμεινε ορφανός και κληρονόμος μιας μεγάλης περιουσίας. Αλλά ο Νικόλαος, εμπνεόμενος από φιλάνθρωπα συναισθήματα, διέθετε την περιουσία του για να ανακουφίζει άπορα, ορφανά, φτωχούς, χήρες, στενοχωρημένους οικογενειάρχες. Ένας μάλιστα, θα διέφθειρε τις τρεις κόρες του, προκειμένου να εξασφαλίσει χρήματα. Όταν το έμαθε αυτό ο Νικόλαος, μυστικά σε τρεις νύκτες εξασφάλισε την προίκα των τριών κοριτσιών, αφήνοντας 100 χρυσά φλουριά στην κάθε μία. Έτσι, οι τρεις κόρες αποκαταστάθηκαν και γλίτωσαν από βέβαιη διαφθορά.

Στην συνέχεια αφιερώθηκε στον ασκητικό βίο, λόγω όμως της ξεχωριστής αρετής του τιμήθηκε, χωρίς να το επιδιώξει, αρχικά με το αξίωμα του Ιερέα στα Πάταρα και συνέχεια με το αξίωμα του αρχιεπισκόπου Μύρων. Από τη θέση αυτή καθοδηγούσε με αγάπη το ποίμνιό του και ομολογούσε με παρρησία την αλήθεια. Για το λόγο αυτό συνελήφθη από τους τοπικούς άρχοντες και ρίχτηκε στη φυλακή.

Όταν όμως ανήλθε στον αυτοκρατορικό θρόνο ο Μέγας Κωνσταντίνος ελευθερώθηκαν όλοι οι χριστιανοί και έτσι ο Νικόλαος επανήλθε στο αρχιεπισκοπικό θρόνο. Μάλιστα έλαβε μέρος στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο, όπου ξεχώρισε για τη σοφία και την ηθική του τελειότητα.

Ο Άγιος Νικόλαος ήταν προικισμένος και με το χάρισμα της θαυματουργίας με το οποίο έσωσε πολλούς ανθρώπους και όσο ήταν εν ζωή αλλά και μετά την κοίμησή του το 330 μ.Χ. Για παράδειγμα όταν κάποτε κινδύνευσε κάποιος στη θάλασσα – λόγω σφοδρών ανέμων – και επικαλέστηκε το όνομα του αγίου σώθηκε και μάλιστα ενώ βρισκόταν στη μέση του πελάγους βρέθηκε αβλαβής στο σπίτι του. Το θαύμα έγινε αμέσως γνωστό στην Πόλη και ο λαός προσήλθε αμέσως σε λιτανεία και αγρυπνία προκειμένου να τιμήσει το θαυματουργό Άγιο.

Περί των Ιερών Λειψάνων του Αγίου

Ο τάφος του Αγίου Νικολάου στη Βασιλική του Μπάρι, ανοίχθηκε αναγκαστικά το 1953 μ.Χ., κατά την διάρκεια αναστηλωτικών εργασιών, την νύκτα της 5ης προς 6ης Μαΐου. Για τον σκοπό αυτό συγκροτήθηκε επιτροπή από τον Πάπα, με Πρόεδρο τον τότε Ρωμαιοκαθολικό Αρχιεπίσκοπο του Μπάρι Ερρίκο Νικόδημο, στην οποία ανατέθηκε η κανονική αναγνώριση των λειψάνων του τάφου. Παράλληλα ο αναγνωριστικός έλεγχος και η καταμέτρηση των οστών ανατέθηκε στον Καθηγητή της Ανατομίας στο Πανεπιστήμιο του Μπάρι Λουΐτζι Μαρτίνο και τον βοηθό του Γιατρό Αλφρέντο Ρουγγίερι.

Τα Λείψανα μέσα στη λάρνακα έπλεαν σέ ένα διαυγές, άχρωμο και άοσμο υγρό, το οποίο είχε βάθος τρία περίπου εκατοστά. Η εξέταση του υγρού αυτού από τα Ινστιτούτα Χημείας και Υγιεινής του Πανεπιστημίου του Μπάρι απέδειξε, ότι επρόκειτο για καθαρό νερό, ελεύθερο από άλατα και στείρο από μικροοργανισμούς! Η έρευνα απέδειξε, ότι το υγρό αυτό προήρχετο από τις μυελοκυψέλες των σπογγωδών οστέων!

Η τρίτη ιστορικά ανακομιδή έγινε την νύκτα της 7ης προς 8ης Μαΐου 1957 μ.Χ., με σκοπό νέα αναγνώριση, καταμέτρηση, ανατομική και ανθρωπολογική μελέτη, πριν την οριστική κατάθεση στην λάρνακα, μετά το πέρας των αναστηλωτικών εργασιών. Στην ιατρική ομάδα συμμετείχε την φορά αυτή και ο Γιατρός Λουΐτζι Βενέζια. Τα αποτελέσματα της ανθρωπολογικής εξετάσεως των Ιερών Λειψάνων υπήρξαν εντυπωσιακά. Διαπιστώθηκε, ότι ανήκαν σέ ένα και το αυτό άτομο και μάλιστα σε άνδρα που είχε ύψος 1.67 περίπου, τρεφόταν κυρίως με φυτικά προϊόντα και πέθανε σε ηλικία μεγαλύτερη των 70 ετών. Το άτομο αυτό ανήκε στην λευκή Ινδοευρωπαϊκή φυλή.

Η κατάσταση ορισμένων οστών έδειξε ακόμη, ότι το άτομο στο οποίο ανήκαν, πρέπει να είχε υποφέρει πολύ κάτω από ιδιαίτερα δυσμενείς συνθήκες διαβίωσης, που του άφησαν σημάδια στην υπόλοιπη ζωή του. Η αγκυλωτική σπονδυλοαθρίτιδα και η διάχυτη ενδοκρανιακή υπερόστωση, πρέπει να κληρονομήθηκαν από κάποια υγρή φυλακή, όπου πέρασε αρκετά χρόνια της ζωής του και μάλιστα σε προχωρημένη ηλικία.

Η ιχνογραφική ανάπλαση του προσώπου, με την μέθοδο της υπερσκελετικής αναπλάσεως των μαλακών μερών της κεφαλής, απέδωσε επίσης θεαματικά αποτελέσματα. Τα σχετικά ιχνογραφήματα που δημοσίευσε ο Καθηγητής Μαρτίνο, βρίσκονται σε συμφωνία με τις παλαιότερες απεικονίσεις του Αγίου, εκείνη της Αγίας Μαρίας της Πρώτης (στη Ρώμη, 8ος ή 9ος αιώνας μ.Χ.) και αυτή του Παρεκκλησίου του Αγίου Ισιδώρου, στον Ναό του Αγίου Μάρκου (στη Βενετία, ψηφιδωτό του 12ου αιώνα μ.Χ.).

Δηλαδή, με τις εξετάσεις των Λειψάνων του Αγίου Νικολάου, πιστοποιήθηκε η γνησιότητά τους, αποδείχθηκε επιστημονικά η μυροβλυσία του και επίσης ότι η πάροδος του χρόνου δεν άμβλυνε την μνήμη των βασικών χαρακτηριστικών της μορφής του, όπως τα διέσωσε η Ορθόδοξη εικονογραφική παράδοση (πρόσωπο ασκητικό, ευγενικό, με αρμονικές αναλογίες, υψηλό και πλατύ μέτωπο, μεγάλα μάτια – ελαφρά βαθουλωτά – έντονα ζυγωματικά, φαλάκρα). (Βλ. Αντ. Μάρκου, «Τα Λείψανα του Αγ. Νικολάου Επισκόπου Μύρων της Λυκίας και οι ιστορικές τους περιπέτειες»· Περιοδικό «Ορθόδοξη Μαρτυρία» Λευκωσίας, φ. 44/1994, σελ. 98 – 106· αγγλική έκδοση από το Κέντρο Παραδοσιακών Ορθοδόξων Σπουδών Έτνας Καλιφορνίας, 1994).

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’.
Κανόνα πίστεως καὶ εἰκόνα πραότητος, ἐγκρατείας Διδάσκαλον, ἀνέδειξέ σε τῇ ποίμνῃ σου, ἡ τῶν πραγμάτων ἀλήθεια· διὰ τοῦτο ἐκτήσω τῇ ταπεινώσει τὰ ὑψηλά, τῇ πτωχείᾳ τὰ πλούσια. Πάτερ Ἱεράρχα Νικόλαε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Κοντάκιον
Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Ἐν τοῖς Μύροις Ἅγιε, ἱερουργὸς ἀνεδείχθης· τοῦ Χριστοῦ γὰρ Ὅσιε, τὸ Εὐαγγέλιον πληρώσας, ἔθηκας τὴν ψυχήν σου ὑπὲρ λαοῦ σου, ἔσωσας τοὺς ἀθώους ἐκ τοῦ θανάτου· διὰ τοῦτο ἡγιάσθης, ὡς μέγας μύστης Θεοῦ τῆς χάριτος.

Κάθισμα
Ἦχος πλ. δ’. Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον.
Ποταμὸν ἰαμάτων ὑπερχειλῆ, καὶ πηγήν σε θαυμάτων ἀνελλιπῆ, ἔδειξε Νικόλαε, τοῦ ἐλέους ἡ ἄβυσσος· οἱ γὰρ βαρείαις νόσοις, πικρῶς πιεζόμενοι, καὶ συμφοραῖς τοῦ βίου, δεινῶς ἐταζόμενοι, πάσης ἀθυμίας, ἀκεσώδυνον ὄντως, εὑρίσκουσι φάρμακον, τὴν θερμήν σου ἀντίληψιν· διὰ τοῦτο βοῶμέν σοι· Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ, τὴν ἁγίαν μνήμην σου.

Ὁ Οἶκος
Ἀνυμνήσωμεν νῦν τὸν Ἱεράρχην ᾄσμασι, τὸν ἐν Μύροις λαοὶ ποιμένα καὶ διδάσκαλον, ἵνα ταῖς πρεσβείαις αὐτοῦ ἐλλαμφθῶμεν· ἰδοὺ γὰρ ὤφθη ὅλος καθάρσιος, ἀκήρατος πνεύματι, Χριστῷ προσάγων θυσίαν ἄμωμον, τὴν εἰλικρινῆ καὶ Θεῷ εὐπρόσδεκτον, ὡς ἱερεὺς κεκαθαρμένος τῇ ψυχῇ καὶ τῇ σαρκί· ὅθεν ὑπάρχει ἀληθῶς, τῆς Ἐκκλησίας προστάτης, καὶ ὑπέρμαχος ταύτης, ὡς μέγας μύστης Θεοῦ τῆς χάριτος.

Ιερά Λείψανα: Η δεξιά του Αγίου βρίσκεται στoν Ναό Αγίου Γεωργίου του Νέου Βουκουρεστίου.

Ο αριστερός βραχίονας του Αγίου βρίσκεται στον ομώνυμο ρωμαιοκαθολικό Ναό του Ρίμινι Ιταλίας.
Απότμημα του αριστερού βραχίονος του Αγίου βρίσκεται στο Μητροπολιτικό Ναό Βόλου.
Μέρος των Λειψάνων του Αγίου βρίσκεται στην ομώνυμη ρωμαιοκαθολική Βασιλική του Μπάρι Ιταλίας.
Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκονται στις Μονές Αγ. Νικολάου Άνω Βάθειας Ευβοίας και Φανερωμένης Σαλαμίνος, στον Καθεδρικό Ναό του Σωτήρος Μόσχας, στον ομώνυμο Ναό Αγίας Πετρουπόλεως και στη Λαύρα Αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.
Ένας εκ των οδόντων του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων.

Οπτικοακουστικό Υλικό

Ακούστε το απολυτίκιο!

Ὁ Παρακλητικὸς Κανὼν τοῦ Ἁγίου Νικολάου

Περιοδικὸ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ, ἔτος 29, τεῦχος 06, σελ. 394-395

«Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ
ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος» (Δαβίδ).

Νικόλαε κρίνον ὡραῖον
λαμπρὲ ἑωθινὲ ἀστήρ,
σεβάσμιε ποιμὴν Μυρέων
ὀρθοδοξίας ὁ φωστήρ.

Τὴν πατρικήν σου εὐλογίαν
παράσχου μοι τὸν ταπεινὸν
μὲ τὴν εὐχήν σου τὴν ἁγίαν
δίδου μοι θεῖον φωτισμόν.

Ἐν μέτρῳ νὰ ἐγκωμιάσω
ὅσον μοῦ εἶναι δυνατὸν
τὸ ὄνομά σου νὰ δοξάσω
ὡς τοῦ Κυρίου, λειτουργόν.

Τοὺς σὲ τιμῶντας περισκέπεις
ἀπ᾿ τοὺς ὡραίους οὐρανοὺς
περιπολεῖς καὶ ἐπιβλέπεις
πελάγη, καὶ ὠκεανούς.

Μὲ ναυτικοὺς συνταξιδεύεις
ἅγιο, δελφίνι, τοῦ γιαλοῦ
τὴν τρικυμίαν γαληνεύεις
σῴζεις ψυχὰς ἐκ τοῦ πνιγμοῦ.

Τρεῖς στρατηλάτας ἐκ θανάτου
διέσωσες ἐκ τῆς σφαγῆς,

καὶ ἐν λιμῷ φοβερωτάτῳ
τρέφεις λαοὺς ἐπὶ τῆς γῆς.

Ἑνὸς πτωχοῦ τρεῖς θυγατέρας
χρηματοδότησι πολλὴ
προσφέρεις, καὶ λαμβάνει πέρας
ἀποκατάστασις καλή.

Στὴν πρώτην Σύνοδον κηρύττεις
τὸν τρισυπόστατον Θεόν·
ἐν παρρησίᾳ ἐπιπλήττεις
τὸν Ἄρειον αἱρετικόν.

Πολλὰ εἶναι τὰ θαύματά σου
οἱ θρῦλοι σου, ὤ! θαυμαστοί!
ὡραῖα τὰ ἱστορικά σου
εὐφραίνουν τὸν ἀκροατή.

Χηρῶν καὶ ὀρφανῶν προστάτης
τῶν ἀσθενούντων ἰατρός,
πλεόντων θεῖος παραστάτης
τῶν ὁδοιπόρων συνοδός.

Πάντες ἐν πίστει προσκυνοῦμεν
τὴν σεβασμίαν σου μορφήν,
στὴν χαριτόβρυτον εἰκών σου
προσφέρομεν σέβας, τιμήν.

Ἡ μνήμη σου μύρα μυρίζει
μὲ λούλουδα χειμερινά·
εἰς τὰς ψυχάς μας προσεγγίζει
τῶν Χριστουγέννων ἡ χαρά!

Σοῦ δέομαι νὰ γαληνεύῃς
τὴν τρικυμίαν τῶν λαῶν,
τὸν Κύριον νὰ μεσιτεύῃς
ὑπὲρ εἰρήνης τῶν ἐθνῶν.

Χαῖρε πανάγιε πατέρα
τῶν εὐσεβῶν Χριστιανῶν
νὰ μᾶς φυλάττῃς νύκτα-μέρα
ἀπὸ παντοίων συμφορῶν.

Ὕμνους Νικόλαε σοῦ ψάλλει
θάλασσα, γῆ καὶ οὐρανός·
ἡ χάρις σου εἶναι μεγάλη,
λάμπεις ὡς Ἥλιος φωτεινός.

Πάτερ Νικόλαε βοήθα
ὅσοι, ποὺ ἔχουνε παιδιά,
νὰ ζήσουν νὰ τὰ ξαναδοῦνε,
σὰν ἔλθουν ἀπ᾿ τὴν ξενητειά.

Εἰς ὅλους τοὺς ξενητευμένους
δίδε ὑγείαν καὶ χαρά
καὶ ὅστις σὲ ἐπικαλεῖται
νὰ μὴ τὸν βρίσκῃ συμφορά.

Γένοιτο.

Ἀφιεροῦται εἰς τιμὴν τοῦ Ἁγίου Νικολάου,
ὑπὲρ τῶν ξενιτευμένων ἀδελφῶν καὶ τέκνα τῶν Ἑλλήνων.

ὁ ταπεινὸς Ἱερεὺς Βασίλειος Μπάμιας – Οἰκονόμος
Μόρια – Μυτιλήνης

Πηγή: Νεκτάριος Μαμαλοῦγκος www.nektarios.gr

Αγιογραφίες / Φωτογραφίες

Άγιος Στέφανος, Nικόλαος, Iωάννης ο Θεολόγος – 16ος και 18ος αι. μ.Χ. – Πρωτάτο, Άγιον Όρος

Άγιος Νικόλαος Αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας

Άγιος Νικόλαος Αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας – Θεόδωρος Πουλάκης (;), δεύτερο μισό του 17ου αιώνα μ.Χ.

Άγιος Νικόλαος Αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας

Άγιος Νικόλαος – 1799 μ.Χ. – Mονή Kουτλουμουσίου, Άγιον Όρος – Στο κάτω τμήμα της εικόνας υπάρχει αφιερωματική επιγραφή σε μία σειρά με τη χρονολογία: ETOΣ 1799 MHN AΠPIΛIOY 27 ΔEHΣHΣ TΩN ΔOYΛΩN TOY ΘEOY XPIΣTO-ΦOPOY K(AI) ΦIΛOΘEOY TΩN MONAXΩN K(AI) ΠAPΘENIOY IEPOMONAXOY

Άγιος Νικόλαος – τέλος του 17ου αι. μ.Χ. – Mονή Aγίου Παύλου, Άγιον Όρος

Πύλη με τον Άγιο Nικόλαο – 17ος αι. μ.Χ. – Mονή Σταυρονικήτα (Eικονίζεται το όραμα του αγίου Nικολάου, όπως αναφέρεται σε Βίο του του 10ου αιώνα, σύμφωνα με το οποίο ο Xριστός και η Θεοτόκος προανήγγειλαν στον άγιο την άνοδό του στον επισκοπικό θρόνο)

Άγιος Νικόλαος Αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας, 1746 μ.Χ. – Φανάρι, Κωνσταντινούπολη

Άγιος Iωάννης o Πρόδρομος και άγιος Nικόλαος – α’ τέταρτο του 17ου αι. μΧ. – Σκήτη Aγίας Άννας, Άγιον Όρος

Πηγή: saint.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου