Όσιος Ιωαννίκιος ο Μεγάλος «ο εν Ολύμπω»

Όσιος Ιωαννίκιος ο Μεγάλος «ὁ ἐν Ὀλύμπῳ»

Εορτάζει στις 4 Νοεμβρίου εκάστου έτους.

Τον Ιωαννίκιον εκ γης λαμβάνει

Ο τω λόγω γην του Θεού πήξας Λογος.

Σήμά σοι εν γε τετάρτη Ιωαννίκιε χεύσαν.

Βιογραφία

Ο Όσιος Ιωαννίκιος γεννήθηκε στη Βιθυνία το 740 μ.Χ. Τον πατέρα του έλεγαν Μυριτρίκη και τη μητέρα του Αναστασώ. Και οι δύο ήταν ευσεβείς γονείς και παιδαγώγησαν το γιο τους σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου. Όταν ο Ιωαννίκιος στρατεύτηκε, αυτοκράτορας ήταν ο τραχύς εικονομάχος Κωνσταντίνος ο Ε’.

Ο Κωνσταντίνος ο Ε’, διέπρεψε στους αγώνες του κατά των Βουλγάρων και είχε μεγάλη εκτίμηση από τους στρατιώτες του. Η ψυχολογία που καλλιεργήθηκε στα πεδία των μαχών, παρέσυρε τον Ιωαννίκιο και στο θρησκευτικό έδαφος, με αποτέλεσμα να γίνει εικονομάχος, σαν τον αυτοκράτορα.

Όταν, όμως, απολύθηκε από τις τάξεις του στρατού, δεν άργησε να καταλάβει την πλάνη του και σε τι μεγάλα σφάλματα τον είχε οδηγήσει αυτή. Μετανόησε ειλικρινά και εξομολογήθηκε το ολίσθημα του. Αφού καταρτίσθηκε ανάλογα, έγινε μοναχός στον Όλυμπο και πέθανε 94 χρονών στη Μονή Αντιδίου, διδάσκοντας στον κόσμο την Ορθοδοξία.

Απολυτίκιον

Ήχος πλ. δ´.

Ταις των δακρύων σου ροαίς,της ερήμου το άγονον εγεώργησας• και τοις εκ βάθους στεναγμοίς, εις εκατόν τους πόνους εκαρποφόρησας• και γέγονας φωστήρ, τη οικουμένη λάμπων τοις θαύμασιν, Ιωαννίκιε Πατήρ ημών Όσιε• Πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Έτερον Απολυτίκιον

Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.

Tήν επίγειον δόξαν, πάτερ, κατέλειπες καταυγασθείς τη ελλάμψει της επινοίας Θεού, όθεν έφανας εν γη ως άστρον άδυτον• θείας φωνής γαρ ως Μωσής μυστικώς αξιωθείς, ισάγγελος ανεδείχθης και δωρημάτων ταμείον, Ιωαννίκιε μακάριε.

Κοντάκιον

Ήχος πλ. δ’. Τη υπερμάχω.

Αστήρ εφάνης παμφαής επί γης λαμπών, και τους εν ζόφω των παθών περιαυγάζων, ιατρός δε αρωγότατος των νοσούντων, αλλ’ ως χάριν ειληφώς, την των ιάσεων, τοις αιτούσι σε παράσχου πάσαν ίασιν, ίνα κράζωμεν. Χαίροις Πάτερ, Ιωαννίκιε.

Κάθισμα

Ήχος γ´. Την ωραιότητα.

Κοσμου τερπνότητα, προθύμως έλιπες, και τω Δεσπότη σου, κατηκολούθησας, έρωτι θείω την ψυχήν, τρωθείς, Ιωαννίκιε• όθεν και την κάμινον, των παθών εναπέσβεσας, δρόσω τη του Πνεύματος, του Αγίου πανόλβιε• διο συν τοις, Αγγέλοις χορεύεις, νυν τούτων τον βίον μιμησάμενος.

Ο Οίκος

Ήστραψεν εν τω κόσμω ο θεόληπτος βίος των σων κατορθωμάτων, Παμμάκαρ, και απήλασε πάσαν αχλύν ψυχικών παθημάτων, και φως άϋλον κατηύγασε, τοις πίστει σοι και πόθω εκβοώσι ταύτα.

Χαίροις, τερπνόν Μοναζόντων κλέος, χαίροις, φωστήρ διαυγής του κόσμου.

Χαίροις, των νοσούντων ταχεία παράκλησις, χαίροις, ευρωστούντων ακλόνητον έρεισμα.

Χαίροις, ότι την επίγειον απεβάλου στρατιάν, χαίροις, ότι τα ουράνια αντηλλάξω των φθαρτών.

Χαίροις, των θείων όντως αρετών ο ταμίας, χαίροις των απορρήτων αυτουργός θαυμασίων.

Χαίροις, παθών παντοίων καθαίρεσις, χαίροις, ημών προστάτης θερμότατος.

Χαίροις, παντός ετοιμότατος ρύστης, χαίροις, παντός καταφύγιον κόσμου.

Χαίροις, Πατερ Ιωαννίκιε.