Θρησκεία - Αγιολογία - Συναξάρια

Άγιοι Τριάντα τρεις Μάρτυρες «οι εν Μελιτινή»

Eις τον Iέρωνα.

Ω πως, Ιερων ουδέν εξ ευτολμίας

Άτολμον είδεν, ουδ’ αγενές προς ξίφος!

Eις τους τριακονταδύω.

Δια ξίφους ανείλον άνδρας τρις δέκα,

Άνδρες πονηροί, και μίαν ξυνωρίδα.

Ουδ’ έλαθ’ εβδομάτη Ιερων ξίφει αυχένα τμηθείς.

Βιογραφία

Τα ονόματα των Αγίων Ματρύρων είναι: Ιέρων, Νίκανδρος, Ησύχιος, Βαράχος (η Βαράχιος), Μαξιμιανός, Καλλίνικος, Ξαντικός (η Ξανθιάς), Αθανάσιος, Θεόδωρος, Δουκίτιος, Ευγένιος, Θεόφιλος, Ουαλέριος, Θεόδοτος, Καλλίμαχος, Ιλάριος, Γιγάντιος, Λογγίνος, Θεμέλιος, Ευτύχιος, Διόδοτος, Καστρίκιος, Θεαγένης, Μάμας, Νίκων, Θεόδουλος, Βοστρύκιος (η Ουστρίχιος), Ουΐκτωρ, Δωρόθεος, Κλαυδιανός, Επιφάνιος, Ανίκητος και άλλος Ιέρων.

Ο πρώτος απ’ αυτούς, ο Ιέρων, ήταν από τα Τύανα της Καππαδοκίας. Ο πατέρας του πέθανε γρήγορα και την ανατροφή του, καθώς και των δύο αδελφών του, Ματρωνιανού και Αντωνίου, ανέλαβε εξ ολοκλήρου η μητέρα τους Στρατονίκη. Παρ’ όλο που ο Ιέρων πήρε αρκετή μόρφωση, ασχολήθηκε με το γεωργικό επάγγελμα. Οι ειδωλολάτρες τέτοιες ενασχολήσεις τις θεωρούσαν υποτιμητικές. Αλλά οι χριστιανοί ήξεραν ότι ο Χριστός δεν απαξίωσε τον ιδρώτα του ταπεινού εργάτη. Και ότι κάθε τίμια εργασία είναι αρετή και μόνο η αργία, που φέρνει την αμαρτία, αποτελεί για τον άνθρωπο στίγμα. Άλλωστε, ο θεόπνευστος λόγος της Αγίας Γραφής περιγράφοντας τη ζωή των Αποστόλων και κατ’ επέκτασιν, όλων των χριστιανών, λέει: «κοπιώμεν εργαζόμενοι ταις ιδίοις χερσί» (Α’ προς Κορινθίους, δ’ 12). Κοπιάζουμε, δηλαδή, εργαζόμενοι με τα ίδια μας τα χέρια.

Όταν επί Διοκλητιανού άρχισε ο διωγμός κατά των χριστιανών, ο έπαρχος Αγρικόλας συνέλαβε τον Ιέρωνα με την κατηγορία ότι τις Κυριακές και τις άλλες γιορτές περιφερόταν και κήρυττε το Χριστό στους εργάτες, με αποτέλεσμα να αποσπάσει πολλούς από την ειδωλολατρία. Μαζί του συνελήφθησαν οι δύο αδελφοί του και τριάντα ακόμα συνεργάτες του στη διακονία του Ευαγγελίου. Αφού φυλακίστηκαν και φρικτά βασανίστηκαν, τελικά ο έπαρχος Αγρικόλας τους αποκεφάλισε έξω από την πόλη Μελιτινή.

Απολυτίκιον

Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.

Οι Μάρτυρές σου, Κύριε, εν τη αθλήσει αυτών, στεφάνους εκομίσαντο της αφθαρσίας, εκ σου του Θεού ημών, σχόντες γαρ την ισχύν σου, τους τυράννους καθείλον, έθραυσαν και δαιμόνων, τα ανίσχυρα θράση. Αυτών ταις ικεσίαις, Χριστέ ο Θεός, σώσον τας ψυχάς ημών.

Έτερον Απολυτίκιον  

Ήχος γ’. Θείας πίστεως.

Θείω Πνεύματι συντεταγμένοι, δήμος ώφθητε, τροπαιοφόροι αθλοφόροι του Σωτήρος πανθαύμαστοι· ομοφροσύνη γαρ γνώμης ενούμενοι, μαρτυρικώς τον εχθρόν ετροπώσασθε. Αλλ’ αιτήσασθε τριάδα την Υπερούσιον δωρίσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Κοντάκιον

Ήχος δ’. Ο υψωθείς.

Χορός Μαρτύρων τηλαυγής και φωσφόρος, εξανατείλας νοητώς κατεφαίδρυνε, την Εκκλησίαν σήμερον θαυμάτων βολαίς· όθεν εορτάζοντες, την σεπτήν αυτών μνήμην, αιτούμέν σε Σωτήρ ημών· Ταις αυτών ικεσίαις, εκ των κινδύνων λύτρωσαι ημάς, ως ελεήμων Θεός και φιλάνθρωπος.

Κάθισμα

Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.

Ιερων ο ένδοξος, και συν αυτώ ο χορός, Μαρτύρων ο ένθεος, της αθεΐας πυράν, τοις αίμασι σβέσαντες, τας διαιωνιζούσας, απολαύσεις κληρούνται, και τους των ασθενούντων, ιατρεύουσι πόνους· Αυτών Χριστέ πρεσβείαις, σώσον τας ψυχάς ημών.

Πηγή:saint.gr