Θεολογία και ζωή

Πραγματικώς: η ζωή μας είναι τόσο ζωή, όσο είναι ζωή εν τω Χριστώ….

Ο Χριστός, για να αποκτήσουμε εμείς οι άνθρωποι την αιώνιο ζωή Του και να ζήσουμε εν Αυτώ, δεν μας ζητά να έχουμε μόρφωση, μήτε δόξα, μήτε πλούτο, μήτε και κάτι, το οποίο κάποιος από εμάς δεν κατέχει, παρά ζητά αυτό πού όλοι μας μπορούμε να έχουμε. Αυτό το κάτι είναι η πίστη.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη φρίκη από την αιωνιότητα δίχως Χριστό… Όπου δεν είναι ο Χριστός, τα πάντα μεταβάλλονται σε κατάρα, σε πίκρα και σε φρίκη.

Δίχως τον γλυκύτατο Κύριο και Χριστό είναι δίχως νόημα, φοβερός και σύντομος ο επίγειος βίος, πολύ δε περισσότερο η αιωνιότητα που είναι ατελείωτη και απεριόριστη.

Η αθανασία του άνθρώπου ξεκινά από την σύλληψή του μέσα στην κοιλία της μητέρας του. Και πότε αρχίζει ο παράδεισος και η κόλαση του ανθρώπου; Από την ελεύθερη επιλογή για το θεϊκό αγαθό η για το δαιμονικό κακό, για τον Θεό η για τον διάβολο. Και ο παράδεισος μα και η κόλαση του ανθρώπου αρχίζουν εδώ από την γη για να συνεχιστούν αιώνια στην άλλη ζωή. Τι είναι ο παράδεισος;

Είναι η αίσθηση της παρουσίας του Θεού. Άμα ο άνθρωπος αισθάνεται εντός του τον Θεό, είναι ήδη στον παράδεισο, γιατί όπου είναι ο Θεός εκεί είναι και η Βασιλεία του Θεού, εκεί και ο παράδεισος. Από τότε πού ο Θεός Λόγος κατέβηκε στην γη και έγινε άνθρωπος, ο παράδεισος έγινε η αμεσότερη πραγματικότητα για την γη και τον άνθρωπο. Επειδή, όπου είναι ο Χριστός εκεί και ο παράδεισος.

Η κάθε ευαγγελική αρετή γίνεται στα χέρια του ορθοδόξου χριστιανού πινέλο με το οποίο ζωγραφίζει στην ψυχή του την εικόνα του Χριστού μέχρι να την ολοκληρώσει. Όταν δεις την ψυχή ενός τέτοιου άνθρώπου, βλέπεις την εικόνα του Χριστού…, έφτασε το ύψιστο νόημα της ζωής και πλούτισε πλούτο αδαπάνητο.

Με την πίστη του στο Χριστό, η οποία πίστη παραδίδει στον Κύριο όλη την ψυχή, όλη την καρδιά, όλο τον νού, όλη την δύναμή του, -

Αυτός δε αγιάζει, μεταμορφώνει και θεώνει όλα αυτά βαθμιαίως.