Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Πως οι άγγελοι μάχονται υπέρ των δικαίων

«Παρεμβαλεί άγγελος Κυρίου κύκλω των φοβουμένων αυτόν και ρύσεται αυτούς» (Ψαλμ. 33, 8).

Άγγελος Κυρίου θα δώσει μάχη για χάρη εκείνων οι οποίοι

φοβούνται τον Θεό. Αυτό έχει αποδειχθεί περίτρανα πολλές φορές, όπως είναι καταγεγραμμένο, και άλλες αναρίθμητες φορές που δεν είναι καταγεγραμμένο.

Ο αρχάγγελος Μιχαήλ μάχεται υπέρ του Ιησού του Ναυή. Άγγελος Κυρίου πολεμά για τον δίκαιο βασιλιά Εζεκία και σε μια νύχτα εξουδετερώνει ολόκληρη τη στρατιά των Χαλδαίων (Βασι­λειών Δ’ 19, 35). Πόσες φορές άλλωστε άγγελοι δεν επισκέφτηκαν τους αποστόλους και τους μάρτυρες των χριστιανών στις φυλακές, τους ενδυνάμωσαν και τους χαροποίησαν;

Για τον δίκαιο η παρηγοριά προέρχεται απ’ το γεγονός ότι, αφού ο Θεός είναι Παντεπόπτης, βλέπει συνεπώς και τη δική του συμφορά· ότι ο Θεός είναι Παντοδύναμος και ως εκ τούτου έχει τη δύναμη να τον γλυτώσει από τις συμφορές· ότι ο Θεός είναι πολυέλεος και συνεπώς επιθυμεί να τον γλυτώνει από τις συμφορές.

Ο Θεός θα στείλει άγγελο φωτός για να βοηθή­σει τον δίκαιο· κατά συνέπεια, ο δίκαιος δεν θα χρειαστεί να πολεμήσει εναντίον του εχθρού του, διότι άγγελος Κυρίου θα πολεμήσει εκ μέρους του. Όταν ο άγγελος του Θεού λάβει θέση μάχης, ποιός στρατός τολμά να του εναντιωθεί; Ποιό βασίλειο θα κηρύξει πόλεμο εναντίον του;

Σε άλλο ψαλμό του ο Προφήτης Δαβίδ λέει: «Κανένας βασιλιάς δεν σώζεται με την μεγάλη του στρατιωτική δύναμη και κανένας γίγαντας δεν μπορεί ποτέ να σωθεί με την μεγάλη του σωματική ισχύ. Το ιππικό είναι ανίκανο και μάταιο να σώσει άλλους, αλλά και κανένας δεν μπορεί να σωθεί όση μεγάλη δύναμη και αν διαθέτει» (Ψαλμ. 32, 16-17). Έτσι, όλα αυτά καθόλου δεν βοηθούν, εάν συνοδεύονται με πράξεις αδικίας. Όταν ένας μόνον άγγελος του Θεού λάβει θέση μάχης, όλα αυτά θα διαλυθούν σαν φυσαλίδες νερού. Ο Δαβίδ, ακόμη και όταν ήταν βασιλιάς, θυμόταν πως κάποτε ως νεαρό βοσκόπουλο σκότωσε με τη σφενδόνη τον Γολιάθ, έναν γίγαντα ο οποίος ήταν πάνοπλος.

Σε πολλές περιστάσεις ο Δαβίδ αισθάνθηκε τη βοήθεια του αγγέλου του Θεού. Αυτός είναι ο λόγος που μπορούσε με εμπιστοσύνη να παρηγο­ρήσει τους πολεμούμενους δικαίους ανθρώπους με τα αναπαυτικά και δυνατά λόγια του: παρεμ­βάλλεται ο άγγελος του Κυρίου γύρω απ’ όλους αυτούς οι οποίοι φοβούνται τον Κύριο και Τον υπηρετούν· άγγελος Κυρίου θα τους σώσει.

Ω, αδελφοί μου, ας μην αμφισβητούμε αυτά τα λόγια· αλλά ας αναλογιζόμαστε καθημερινά πως ο άγγελος του Θεού μάς αφήνει, λυπημένος, όταν αμαρτάνουμε και πως σπεύδει αρωγός μας, με χαρά και δύναμη απερίγραπτη, όταν μετανοούμε και ικετεύουμε να έλθει το έλεος του Θεού.

Ω Θεέ και Κύριε και Πλάστη μας, Συ ο Βασι­λιάς μυριάδων αγγέλων, συγχώρησέ μας, σώσε και διαφύλαξέ μας διά των αγίων Σου αγγέλων.

Ότι Σοι πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

(Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Ο Πρόλογος της Αχρίδος, Οκτώβριος, εκδ. Άθως, σ. 171-173)