Tα τρία φάρμακα
Πλησιάζουμε, σύμφωνα με την παράδοση της Αγίας μας Εκκλησίας, καθημερινά τους Αγίους μας, τιμούμε την μνήμη τους, προφέρουμε το όνομά τους και ζητάμε την πρεσβεία τους και τη μεσιτεία τους στον θρόνο του Θεού.
Σεσωσμένοι εκείνοι, αμαρτωλοί εμείς˙ μέσα στο Φως εκείνοι, στο σκοτάδι εμείς˙ γεμάτοι από ασθένειες ζητάμε από τους Αγίους μας την θεραπεία του σώματος και, σπανιότερα, την θεραπεία της ψυχής. Και οι Άγιοι, σαν φιλεύσπλαχνοι που είναι, μιμητές του ελεήμονος Θεού, μας δίνουν με απλοχεριά αυτά που έχουμε ανάγκη, μας συμπαρίστανται, μας ενισχύουν, μας θεραπεύουν. Κυρίως όμως μας συνιστούν τρία φάρμακα.
Το πρώτο φάρμακο είναι ο φόβος του Θεού.
"Αρχή σοφίας, φόβος Κυρίου" (Ψαλμ. 110,10), θα μας συστήσει ο ψαλμωδός της Αγίας Γραφής. Ο φόβος του Θεού προηγείται πάσης αρετής.
Για να πλησιάσουμε το Θεό,
για να υποβάλλουμε τα αιτήματά μας,
για να μας ακούσει και να μας χαρίσει αυτά που έχουμε ανάγκη,
θα πρέπει να μας διακρίνει ο φόβος, δηλαδή να αναγνωρίζουμε την παντοδυναμία Του, να Τον αποδεχόμαστε στην ζωή μας, να δεχόμαστε τις εντολές Του, να θυμόμαστε ότι είναι Κριτής ζώντων και νεκρών. Άλλωστε, για να αποκτήσει η ζωή μας αξία, θα πρέπει να βρισκόμαστε σ' αυτήν την κοινωνία με τον Θεό. "Τον Θεόν φοβού και τας εντολάς αυτού φύλασσε, ότι τούτο πας άνθρωπος" (Εκκλ. 12,13). Δεν μπορεί να βλασφημείς το όνομα του Θεού και συγχρόνως να ζητάς την θεραπεία σου, ούτε να Τον πλησιάζεις και να ζητάς το έλεος Του και συγχρόνως να ποδοπατείς τους ανθρώπους. Η ζωή σου θα πρέπει να είναι τέτοια, ώστε η επικοινωνία σου με τον Θεό να είναι ασφαλής και βεβαία, θα μας συστήσουν οι Άγιοι της Εκκλησίας μας.
Ένα δεύτερο φάρμακο είναι η προσευχή.
"Χρήζει ουν ο άνθρωπος εν παντί προσεύχεσθε και παρακαλείν τον Θεόν", είναι η προτροπή του Οσίου Ποιμένος. Είναι αυτό το οποίο μας διαβεβαίωσε ο Χριστός : "χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν". Η προσευχή δεν είναι μόνο τιμή για τον άνθρωπο, να επικοινωνεί δηλαδή με τον Παντοδύναμο Θεό, αλλά συγχρόνως προνόμιο και ευθύνη. Για να φτάνει στον θρόνο της Θείας Μεγαλωσύνης, θα πρέπει να συνοδεύεται με ταπείνωση, με απλότητα και με εμπιστοσύνη. Η προσευχή είναι αποτέλεσμα ακόμη του φόβου του Θεού. Αν δεν υπάρχει ο φόβος του Θεού δεν μπορεί η προσευχή μας να εισακουστεί από τον Θεό. Να γιατί ο Θεός πολλές φορές δεν ικανοποιεί τα αιτήματά μας, γιατί απλούστατα δεν διαθέτουμε ούτε φόβο Θεού, ούτε ευλάβεια.
Και το τρίτο φάρμακο είναι η αγάπη μας προς τον πλησίον.
Αγάπη ο Θεός, θέλει και εμείς να γίνουμε άνθρωποι αυτής της αγάπης. "Χριστός ο Κύριος τοις σύμπασι και οι οικτιρμοί αυτού επί πάντα τα έργα αυτού." (Ψαλμ. 144,9). Δίνει ο Θεός τα ελέη Του και σκορπά την αγάπη Του σε όλα τα δημιουργήματα. Αν ο άνθρωπος δεν διαθέτει αυτήν την αγάπη προς τον συνάνθρωπο, δεν μπορεί ούτε να μιλά για τον Θεό, ούτε και να ζητά την ικανοποίηση των αιτημάτων του. Αν δεν αποκτήσει "σπλάχνα οικτιρμών" και αν στο πρόσωπο του πλησίον δεν δει το πρόσωπο του Θεού, δεν θα Το δει ούτε στην Βασιλεία των Ουρανών.
Αυτά τα τρία φάρμακα, τα τόσο ισχυρά για την αμαρτωλή εποχή μας και την αποστασία, την αφοβία και την ασπλαχνία που κυριεύει όλους μας, μάς τα χαρίζουν οι Άγιοι Ανάργυροι, των οποίων την μνήμη εορτάζουμε. Διέθεταν φόβο Θεού, χρησιμοποιούσαν την προσευχή, αγαπούσαν ειλικρινά και χωρίς συμφέρον τον συνάνθρωπο. Γι' αυτό και ο Θεός τους χάρισε το χάρισμα της θαυματουργίας.
Άγιοι του Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου