Φωτογραφίες από το Άγιον Όρος.

Φωτογραφίες

από τη σχολική εκδρομή του 5ου Γυμνασίου Σταυρούπολης στο Άγιον Όρος

29-30 Μαρτίου 2013.

Για να δείτε όλες τις φωτογραφίες ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο

To παρεκκλήσι του Αγγέλου.

Το παρεκκλήσι του Αγγέλου.

Για να δείτε την ταινία ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο.

Ἡ φυλακὴ τῆς Τριπολιτσᾶς. Μάρτυρες Χριστοῦ οἱ καρτερόψυχοι.(Γ΄) Τοῦ κ. Φώτη Κόντογλου.

Ἡ φυλακὴ τῆς Τριπολιτσᾶς.

Μάρτυρες Χριστοῦ οἱ καρτερόψυχοι.

Τοῦ κ. Φώτη Κόντογλου.

Ἄρθρο στὴν Ἐλευθερία, 8-11-1964.

Γ΄

(πρώτη δημοσίευση από το ιστολόγιό μας)

            Τὴ νύχτα ὁ ἐπίσκοπός της Δημητσάνας ἐπῆρε ἕνα οὐροδοχεῖο κ’ ἔρριξε τὶς πέντε χιλιάδες χρυσὰ γρόσια ποὺ εἶχε στὸ πουγγί του, μὲ σκοπὸ νὰ τάβρη μετὰ τὸ θάνατό του κανένας χριστιανὸς ἀπὸ ἐκείνους ποὺ κάνανε τὶς βρώμικες δουλειές, ἐπειδὴ οἱ Τοῦρκοι δὲν ἀγγίζανε αὐτὰ τὰ δοχεῖα.

            Ἂς ποῦμε τώρα πὼς καθόντανε οἱ ἁλυσωμένοι. Ἡ κάθε μία ἀπὸ τὶς δυὸ ἁλυσίδες εἶχε ἀπὸ δεκαοχτὼ ἁλυσοδεμένους, καὶ ἔκανε κατὰ μάκρος τρεῖς βόλτες..

Ἀτελεύτητο μαρτυρολόγιο (Β΄). Ἡ φυλακὴ τῆς Τριπολιτσᾶς. Τοῦ κ. Φώτη Κόντογλου

Ἀτελεύτητο μαρτυρολόγιο (Β΄).

Ἡ φυλακὴ τῆς Τριπολιτσᾶς.

Τοῦ κ. Φώτη Κόντογλου

Ἐλευθερία, 1-11-1964

Β΄

(πρώτη δημοσίευση από το ιστολόγιό μας)

            Τὸν καιρὸ ποὺ σηκώθηκε σὲ ἐπανάσταση ἡ σκλαβωμένη Ἑλλάδα στὰ 1821, ὁ πασὰς τῆς Τριπολιτσᾶς πρόσταξε νὰ πᾶνε σ’ αὐτὴ τὴν πολιτεία οἱ δεσποτάδες καὶ οἱ προεστοὶ ἀπ’ ὅλες τὶς ἐπαρχίες τοῦ Μοριά. Μαζευτήκανε λοιπόν, παρεκτὸς ἀπὸ τὸν Θόδωρο Ντεληγιάννη, ποὺ ἤτανε ὁ μόραγας, δηλαδὴ ὁ πρῶτος προύχοντας τοῦ Μοριά, καθὼς κι’ ἀπὸ τὸν μητροπολίτη Τριπόλεως Δανιήλ, ποὺ εἶχε μαζί του τὸν ἱεροδιάκονό του Ἰωσὴφ Ζαφειρόπουλο, οἱ παρακάτω ἐπίσημοι Γραικοί: ὁ Μονεμβασίας Χρύσανθος, ὁ Ἀνδρούσης Ἰωσήφ,

Ἀτελεύτητο μαρτυρολόγιο τῆς ἁγιασμένης Ἑλλάδας. (Α) Τοῦ κ. Φώτη Κόντογλου.

Ἀτελεύτητο μαρτυρολόγιο τῆς ἁγιασμένης Ἑλλάδας.

Τοῦ κ. Φώτη Κόντογλου.

Ἐλευθερία, 25-10-1964

(Α΄)

(πρώτη δημοσίευση από το ιστολόγιό μας)

            Ὁ Χριστὸς εἶπε προφητικὰ στοὺς μαθητές του: «Ὅπως καταδιώξανε ἐμένα, θὰ καταδιώξουνε κ’ ἐσᾶς», «Εἰ ἐμὲ ἐδίωξαν, καὶ ὑμᾶς διώξουσιν». (Ἰωάν. ἴε΄, 20). Καὶ γιὰ νὰ τυπωθοῦν τὰ λόγια του στὸν νοῦ τους, εἶπε: «Νὰ θυμόσαστε τὸν λόγο πού σας εἶπα, «Μνημονεύετε τοῦ λόγου οὐ ἐγὼ εἶπον ὑμίν».

            Καὶ δὲν τὸ εἶπε αὐτὸ μία ἢ δυὸ φορές, ἀλλὰ πολλὲς φορές. Πρὶν νὰ πῆ τὰ λόγια ποὺ γράψαμε παραπάνω, εἶπε καὶ τοῦτα: «Ἂν ὁ κόσμος σας μισεῖ, ξέρετε πὼς ἐμένα μὲ μίσησε πρωτήτερα ἀπὸ ἐσᾶς». Καὶ στοὺς μακαρισμοὺς εἶπε: «Μακάριοι οἱ δεδιωγμένοι ἕνεκεν δικαιοσύνης, μακάριοι ἐστε ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καὶ διώξωσι καὶ εἴπωσι πᾶν πονηρὸν ρῆμα καθ’ ὑμῶν ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ». (Μάτθ. ἔ΄, 10). Καὶ πάλι λέγει: «Προσέχετε ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους. Γιατί θὰ σᾶς παραδώσουν σὲ συνέδρια καὶ στὶς συναγωγές τους καὶ θὰ σᾶς μαστιγώσουνε, καὶ θὰ σᾶς τραβήξουνε μπροστὰ σὲ ἡγεμόνες καὶ βασιλιάδες γιὰ μένα, γιὰ νὰ μαρτυρήσετε μπροστά τους καὶ μπροστὰ στοὺς εἰδωλολάτρες.

Ἡ Ἁγιασμένη Ἐπανάσταση. Τὴν καθωδήγησε ἡ πίστη τοῦ Χριστοῦ, ἡ ἰδέα τῆς λευτεριᾶς, ἡ ἀγάπη τῆς πατρίδος. Τοῦ κ. Φώτη Κόντογλου.

Ἡ Ἁγιασμένη Ἐπανάσταση.

Τὴν καθωδήγησε ἡ πίστη τοῦ Χριστοῦ,

 ἡ ἰδέα τῆς λευτεριᾶς, ἡ ἀγάπη τῆς πατρίδος.

Τοῦ κ. Φώτη Κόντογλου

Ἐλευθερία, 25-3-1962

(το πλήρες κείμενο, πρώτη δημοσίευση από το ιστολόγιό μας)

                Ἡ Ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση εἶναι ἡ πιὸ πνευματικὴ Ἐπανάσταση ποὺ ἔγινε στὸν κόσμο, εἶναι ἁγιασμένη.

                Ἡ ἐπανάσταση γίνεται τὶς περισσότερες φορὲς ἀπὸ κάποιες ὑλικὲς αἰτίες, ποὺ εἶναι ἡ σκλαβιά, ἡ στέρηση, ἡ κακοπέραση, τὰ βασανιστήρια, ἡ περιφρόνηση. Ἡ λευτεριὰ εἶναι ἡ θεότητα ποὺ λατρεύει ὁ ἐπαναστάτης, καὶ γι’ αὐτὴ δίνει τὸ αἷμα του. Μὰ τὴ λευτεριά, πολλὲς φορές, σὰν τὴν ἀποχτήση ὁ ἐπαναστάτης δὲν τὴν μεταχειρίζεται γιὰ πνευματικοὺς σκοπούς, ἀλλὰ γιὰ νὰ χαρῆ τὴν ὑλικὴ ζωὴ μονάχα. Κοντὰ στὴν ὑλικὴ ζωὴ ἔρχεται κ’ ἡ πνευματική, μὰ τὶς περισσότερες φορὲς γιὰ πνευματικὴ ζωὴ θεωροῦνε οἱ ἄνθρωποι κάποιες ἀπολαύσεις ποὺ εἶναι κι’ αὐτὲς ὑλικές, κι’ ἂς φαίνουνται σὰν πνευματικές.

Αδαμιαίος Θρήνος, του Αγίου Σιλουανού του Αθωνίτη.

Αδαμιαίος Θρήνος, 

του Αγίου Σιλουανού του Αθωνίτη.

Ο Αδάμ, ο πατήρ της οικουμένης, εν τω Παραδείσω εγνώριζε την ηδύτητα της θείας αγάπης. Ούτω, μετά την έξωσιν εκ του Παραδείσου δια το αμάρτημα αυτού, εγκαταλελειμμένος υπό της αγάπης του Θεού, ώδινε πικρώς και μετά βαθέων στεναγμών ωδύρετο. Πάσα η έρημος αντήχει εκ των λυγμών αυτού. Η ψυχή αυτού εβασανίζετο υπό της σκέψεως: «Τον ηγαπημένον μου Θεόν ελύπησα». Δεν μετεμελείτο τοσούτον περί της Εδέμ ή του κάλλους αυτής, όσον περί της απωλείας της θείας αγάπης, ήτις ακορέστως έλκει την ψυχήν προς τον Θεόν.

Ούτω πάσα ψυχή, ήτις εγνώρισε τον Θεόν εν Πνεύματι Αγίω, ύστερον δε απώλεσε την χάριν, δοκιμάζει αδαμιαίον πένθος. Οδυνάται η ψυχή και μεταμελείται σφοδρώς, όταν προσβάλη τον ηγαπημένον Κύριον.

Έπληττεν ο Αδάμ επί της γης οδυρόμενος πικρώς, και η γη δεν εχαροποίει αυτόν· ενοστάλγει τον Θεόν και έκραζε:

Αδαμιαίος θρήνος

                                                   του π. Βασιλείου Καλλιακμάνη

α) Στην υμνολογία της Κυριακής της Τυροφάγου κυριαρχεί ο «αδαμιαίος θρήνος», αφού «τη αυτή ημέρα ανάμνησιν ποιούμεθα της από του Παραδείσου της τρυφής εξορίας του Πρωτοπλάστου Αδάμ».

Ο Αδάμ, ο πατέρας της οικουμένης, γνώριζε στον Παράδεισο τη γλυκύτητα της θείας αγάπης. Έτσι μετά την έξωσή του από αυτόν για το αμάρτημά του, εγκαταλελειμμένος από την αγάπη του Θεού, θλιβόταν πικρά και οδυρόταν με βαθείς στεναγμούς, αναφέρει ο άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης.