Σάββατο 30 Μαρτίου 2013

Φωτογραφίες από το Άγιον Όρος.

Φωτογραφίες
από τη σχολική εκδρομή του 5ου Γυμνασίου Σταυρούπολης στο Άγιον Όρος
29-30 Μαρτίου 2013.


Για να δείτε όλες τις φωτογραφίες ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο

Πέμπτη 21 Μαρτίου 2013

Τρίτη 19 Μαρτίου 2013

Ἡ φυλακὴ τῆς Τριπολιτσᾶς. Μάρτυρες Χριστοῦ οἱ καρτερόψυχοι.(Γ΄) Τοῦ κ. Φώτη Κόντογλου.


φυλακ τς Τριπολιτσς.

Μάρτυρες Χριστο ο καρτερόψυχοι.
Το κ. Φώτη Κόντογλου.
ρθρο στν λευθερία, 8-11-1964.

Γ΄

(πρώτη δημοσίευση από το ιστολόγιό μας)

            Τ νύχτα πίσκοπός της Δημητσάνας πρε να οροδοχεο κ’ ρριξε τς πέντε χιλιάδες χρυσ γρόσια πο εχε στ πουγγί του, μ σκοπ ν τάβρη μετ τ θάνατό του κανένας χριστιανς π κείνους πο κάνανε τς βρώμικες δουλειές, πειδ ο Τορκοι δν γγίζανε ατ τ δοχεα.
            ς πομε τώρα πς καθόντανε ο λυσωμένοι. κάθε μία π τς δυ λυσίδες εχε π δεκαοχτ λυσοδεμένους, κα κανε κατ μάκρος τρες βόλτες..

Ἀτελεύτητο μαρτυρολόγιο (Β΄). Ἡ φυλακὴ τῆς Τριπολιτσᾶς. Τοῦ κ. Φώτη Κόντογλου


τελεύτητο μαρτυρολόγιο (Β΄).
φυλακ τς Τριπολιτσς.
Το κ. Φώτη Κόντογλου
λευθερία, 1-11-1964

Β΄

(πρώτη δημοσίευση από το ιστολόγιό μας)


            Τν καιρ πο σηκώθηκε σ πανάσταση σκλαβωμένη λλάδα στ 1821, πασς τς Τριπολιτσς πρόσταξε ν πνε σ’ ατ τν πολιτεία ο δεσποτάδες κα ο προεστο π’ λες τς παρχίες το Μοριά. Μαζευτήκανε λοιπόν, παρεκτς π τν Θόδωρο Ντεληγιάννη, πο τανε μόραγας, δηλαδ πρτος προύχοντας το Μοριά, καθς κι’ π τν μητροπολίτη Τριπόλεως Δανιήλ, πο εχε μαζί του τν εροδιάκονό του ωσφ Ζαφειρόπουλο, ο παρακάτω πίσημοι Γραικοί: Μονεμβασίας Χρύσανθος, νδρούσης ωσήφ,

Ἀτελεύτητο μαρτυρολόγιο τῆς ἁγιασμένης Ἑλλάδας. (Α) Τοῦ κ. Φώτη Κόντογλου.


τελεύτητο μαρτυρολόγιο τς γιασμένης λλάδας.
Το κ. Φώτη Κόντογλου.
λευθερία, 25-10-1964

(Α΄)
(πρώτη δημοσίευση από το ιστολόγιό μας)


            Χριστς επε προφητικ στος μαθητές του: «πως καταδιώξανε μένα, θ καταδιώξουνε κ’ σς», «Ε μ δίωξαν, κα μς διώξουσιν». (ωάν. ε΄, 20). Κα γι ν τυπωθον τ λόγια του στν νο τους, επε: «Ν θυμόσαστε τν λόγο πού σας επα, «Μνημονεύετε το λόγου ο γ επον μίν».
            Κα δν τ επε ατ μία δυ φορές, λλ πολλς φορές. Πρν ν π τ λόγια πο γράψαμε παραπάνω, επε κα τοτα: «ν κόσμος σας μισε, ξέρετε πς μένα μ μίσησε πρωτήτερα π σς». Κα στος μακαρισμος επε: «Μακάριοι ο δεδιωγμένοι νεκεν δικαιοσύνης, μακάριοι στε ταν νειδίσωσιν μς κα διώξωσι κα επωσι πν πονηρν ρμα καθ’ μν ψευδόμενοι νεκεν μο». (Μάτθ. ΄, 10). Κα πάλι λέγει: «Προσέχετε π τος νθρώπους. Γιατί θ σς παραδώσουν σ συνέδρια κα στς συναγωγές τους κα θ σς μαστιγώσουνε, κα θ σς τραβήξουνε μπροστ σ γεμόνες κα βασιλιάδες γι μένα, γι ν μαρτυρήσετε μπροστά τους κα μπροστ στος εδωλολάτρες.

Ἡ Ἁγιασμένη Ἐπανάσταση. Τὴν καθωδήγησε ἡ πίστη τοῦ Χριστοῦ, ἡ ἰδέα τῆς λευτεριᾶς, ἡ ἀγάπη τῆς πατρίδος. Τοῦ κ. Φώτη Κόντογλου.


γιασμένη πανάσταση.
Τν καθωδήγησε πίστη το Χριστο,
  δέα τς λευτερις, γάπη τς πατρίδος.
Το κ. Φώτη Κόντογλου
λευθερία, 25-3-1962

(το πλήρες κείμενο, πρώτη δημοσίευση από το ιστολόγιό μας)


                λληνικ πανάσταση εναι πι πνευματικ πανάσταση πο γινε στν κόσμο, εναι γιασμένη.
                πανάσταση γίνεται τς περισσότερες φορς π κάποιες λικς ατίες, πο εναι σκλαβιά, στέρηση, κακοπέραση, τ βασανιστήρια, περιφρόνηση. λευτερι εναι θεότητα πο λατρεύει παναστάτης, κα γι’ ατ δίνει τ αμα του. Μ τ λευτεριά, πολλς φορές, σν τν ποχτήση παναστάτης δν τν μεταχειρίζεται γι πνευματικος σκοπούς, λλ γι ν χαρ τν λικ ζω μονάχα. Κοντ στν λικ ζω ρχεται κ’ πνευματική, μ τς περισσότερες φορς γι πνευματικ ζω θεωρονε ο νθρωποι κάποιες πολαύσεις πο εναι κι’ ατς λικές, κι’ ς φαίνουνται σν πνευματικές.

Κυριακή 17 Μαρτίου 2013

Αδαμιαίος Θρήνος, του Αγίου Σιλουανού του Αθωνίτη.


Αδαμιαίος Θρήνος, 
του Αγίου Σιλουανού του Αθωνίτη.




Ο Αδάμ, ο πατήρ της οικουμένης, εν τω Παραδείσω εγνώριζε την ηδύτητα της θείας αγάπης. Ούτω, μετά την έξωσιν εκ του Παραδείσου δια το αμάρτημα αυτού, εγκαταλελειμμένος υπό της αγάπης του Θεού, ώδινε πικρώς και μετά βαθέων στεναγμών ωδύρετο. Πάσα η έρημος αντήχει εκ των λυγμών αυτού. Η ψυχή αυτού εβασανίζετο υπό της σκέψεως: «Τον ηγαπημένον μου Θεόν ελύπησα». Δεν μετεμελείτο τοσούτον περί της Εδέμ ή του κάλλους αυτής, όσον περί της απωλείας της θείας αγάπης, ήτις ακορέστως έλκει την ψυχήν προς τον Θεόν.
Ούτω πάσα ψυχή, ήτις εγνώρισε τον Θεόν εν Πνεύματι Αγίω, ύστερον δε απώλεσε την χάριν, δοκιμάζει αδαμιαίον πένθος. Οδυνάται η ψυχή και μεταμελείται σφοδρώς, όταν προσβάλη τον ηγαπημένον Κύριον.
Έπληττεν ο Αδάμ επί της γης οδυρόμενος πικρώς, και η γη δεν εχαροποίει αυτόν· ενοστάλγει τον Θεόν και έκραζε:

Αδαμιαίος θρήνος


                                                   του π. Βασιλείου Καλλιακμάνη

α) Στην υμνολογία της Κυριακής της Τυροφάγου κυριαρχεί ο «αδαμιαίος θρήνος», αφού «τη αυτή ημέρα ανάμνησιν ποιούμεθα της από του Παραδείσου της τρυφής εξορίας του Πρωτοπλάστου Αδάμ».
Ο Αδάμ, ο πατέρας της οικουμένης, γνώριζε στον Παράδεισο τη γλυκύτητα της θείας αγάπης. Έτσι μετά την έξωσή του από αυτόν για το αμάρτημά του, εγκαταλελειμμένος από την αγάπη του Θεού, θλιβόταν πικρά και οδυρόταν με βαθείς στεναγμούς, αναφέρει ο άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης.