Συνέντευξη στην Αρετή Κ., μαθήτρια της δ΄ δημοτικού, για σχολική εφημερίδα.

Πόσα χρήματα περίπου μαζεύετε από τον έρανο της αγάπης;

Πρώτα είναι καλό να απαντήσουμε στο τι είναι ο έρανος της αγάπης. Ο έρανος αυτός είναι η συνέχεια μιας πανάρχαιας πρωτοχριστιανικής και αποστολικής παράδοσης, που θεμελιώνεται ιδιαίτερα στα 8^ο και 9^ο κεφάλαια της Β΄Προς Κορινθίους Επιστολής του Αποστόλου Παύλου. Σκοπός των εράνων είναι η επίτευξη της ισότητας. Αυτό που μας περισσεύει να φτάσει σε εκείνον που το έχει ανάγκη. Μάλιστα, κύριο γνώρισμα του εράνου είναι η έκφραση της αγάπης και της ελευθερίας. Ο Απόστολος Παύλος λέει, όχι από λύπη ή από ανάγκη ούτε επιτακτικά αλλά δοκιμάζοντας την αγάπη σας, ζητώ να συμμετέχετε. Έτσι, μέχρι σήμερα η Εκκλησία οργανώνει μια φορά το χρόνο τον έρανο της αγάπης, όχι για να μαζέψει χρήματα, αλλά για να τα μοιράσει. Και, φυσικά, τα έσοδα του εράνου είναι συμβολικά μπροστά στα πολύ μεγαλύτερα ποσά που διαθέτει η Εκκλησία στο έργο της φιλανθρωπίας.

Δίνετε χρήματα σε ορφανοτροφεία ή γηροκομεία;

Ο Χριστός μας λέει ότι την ελεημοσύνη πρέπει να την κάνουμε κρυφά και όχι να τη διαφημίζουμε. Ωστόσο, προς δόξαν του Θεού, λέμε ότι η ενορία μας μέχρι πρόσφατα συντηρούσε με την ευλογία της μητροπόλεως, το συντονισμό του πατρός Παρθενίου και, κυριότερο, την αγάπη του κόσμου 2500 περίπου ορφανά παιδιά στη Σερβία, που έχασαν κάποιον ή και τους δύο γονείς τους στον πόλεμο. Όσο για γηροκομεία ή άλλα ιδρύματα πάλι η Εκκλησία συμπαρίσταται ποικιλοτρόπως. Και πιστέψτε με αυτό που λείπει περισσότερο από τους ανθρώπους στα ιδρύματα δεν είναι τα χρήματα αλλά η αγάπη.

Δίνετε σε όλους τους φτωχούς ανθρώπους που έρχονται στο ναό ρούχα ή παπούτσια;

Στο ναό μας ο κόσμος μπορεί να φέρει ότι δεν του χρειάζεται από ρούχα, παπούτσια, κουβέρτες, παιχνίδια και με βάση αυτή την προσφορά και η ενορία δίνει όταν υπάρχει επιβεβαιωμένη ανάγκη τα απαραίτητα υλικά αγαθά.

Που δίνετε τα χρήματα που μαζεύετε από τις παιδικές δραστηριότητες;

Από τις παιδικές δραστηριότητες δεν παίρνουμε χρήματα. Αν ζητάμε κάποιο ποσό είναι συμβολικό, περισσότερο για να έρχονται τα παιδιά στα μαθήματα, γιατί στη χώρα μας δεν εκτιμάμε το δωρεάν. Έτσι τα λιγοστά χρήματα που εισπράττουμε, καθώς οι περισσότεροι δεν πληρώνουν, διατίθενται για να λειτουργούν τα πολυδάπανα τμήματα της ζωγραφικής, των εικαστικών (βιτρώ και πυρογραφία), ζαχαροπλαστικής, αγιογραφίας, πληροφορικής, διαφορετικά κάθε χρόνο για ποικιλία και εναλλαγή. Τα υπόλοιπα χρήματα τα συμπληρώνει η ενορία, που δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον και αγάπη για τη νεότητα.

Κάνετε συσσίτια για φτωχούς; Αν όχι, ποιο το πρόβλημα και δεν κάνετε;

Στην ενορία μας δε γίνεται ακόμα συσσίτιο για διάφορους λόγους. Ελπίζουμε, με τη Χάρι του Θεού, σύντομα να λειτουργήσει. Ένας λόγος πάντως είναι και η έλλειψη εθελοντών συνεργατών. Αν, για παράδειγμα, αυτοί που κάθονται και κρίνουν την Εκκλησία για το έργο που δεν κάνει ερχόταν να γίνουν συνεργάτες της θα λύνονταν πολλά προβλήματα. Άλλωστε Εκκλησία δεν είναι ο ναός ούτε οι ιερείς αλλά όλοι οι πιστοί. Είναι το Σώμα του Χριστού. Και για ό,τι γίνεται ή δεν γίνεται, όλοι μαζί μοιραζόμαστε τις ευθύνες.

Φροντίζετε άρρωστους ανθρώπους;

Με αγάπη και διάκριση ανέκαθεν η Εκκλησία φρόντιζε να είναι κοντά στους ασθενείς αδελφούς της. Έτσι και σήμερα, εξακολουθεί αθόρυβα και ταπεινά να επιτελείται η διακονία των ασθενών.

Κάνετε συντροφιά σε μοναχικούς ανθρώπους;

Ισχύει η ίδια απάντηση με τους ασθενείς. Και η Εκκλησία εκτός από τη συντροφιά, προχωρά και παραπέρα. Χαρίζει στους μοναχικούς ανθρώπους την παρηγοριά και την βέβαιη ελπίδα ότι μοναχικός δεν είναι κανείς, καθώς μαζί μας είναι ο Θεός Πατέρας μας.

Δίνετε χρήματα σε τραυματισμένους ανθρώπους που πολέμησαν στον πόλεμο;

Αν υπάρξει τέτοια περίπτωση, η Εκκλησία φυσικά θα την προσεγγίσει με ευσπλαχνία και κατανόηση, και θα ενισχύσει αυτούς τους ανθρώπους.

Βοηθάτε φτωχές οικογένειες; Με ποιόν τρόπο τις βοηθάτε;

Η βοήθεια της Εκκλησίας στις φτωχές οικογένειες είναι διπλή πνευματική και υλική. Ας μην περιφρονούμε την πρώτη. Ούτε να υποτιμάμε και τη δεύτερη. Ως προς την υλική βοήθεια, αν και η Εκκλησία δεν είναι φιλανθρωπικό σωματείο, που θα λύσει τα κοινωνικά προβλήματα, συμπαρίσταται με όποιον τρόπο κρίνεται κάθε φορά ο καλύτερος. Με χρήματα. Με πετρέλαιο. Με ρούχα ή παπούτσια. Με τρόφιμα ή σκεπάσματα. Με συντροφιά και κατανόηση. Πάνω από όλα με αγάπη. Όχι, όπως την κατανοούν οι άνθρωποι. Αλλά ως άκτιστη ενέργεια του Θεού. Ως καρπό του Αγίου Πνεύματος. Και εύχομαι, τις άγιες μέρες που έρχονται η Αγάπη αυτή να γεννηθεί μες στις καρδιές μας και να γίνει φως, που θα φωτίσει και θα γλυκάνει όλο τον κόσμο.