Τρίτη 16 Ιουνίου 2015

Οδοιπορικό στην Κύπρο (ΦΩΤΟ)

Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Ορούντας, Ιεράς Μητροπόλεως Μόρφου. 16ου αιώνος, αναστηλωμένη εκ βάθρων.
Ηγουμένη Ιουστίνη μοναχή, μοναχές 7



Η Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου βρίσκεται στην αριστερή όχθη του ποταμού Σερράχη, δυτικά του χωριού Ορούντα. Στα ανατολικά της είναι ο μεγάλος ευκαλυπτώνας, που δεσπόζει των παλαιών ελαιώνων της περιοχής, δυο-τρεις αμυγδαλιές, λίγα οπωροφόρα και κάποιες μικρές ελιές και χαρουπιές. Προς τα βόρεια φαίνεται επιβλητικός ο Πενταδάκτυλος και νοτιοδυτικά το Τρόοδος.
Τα κτίρια της Μονής είναι πλινθόκτιστα και η εσωτερική αυλή λιθόστρωτη. Στα ανατολικά της είναι ο ναός του Αγίου Νικολάου, κτισμένος με πελεκητούς πωρολίθους στον αρχιτεκτονικό ρυθμό του μονόκλιτου με τρούλλο. Χρονολογικά το παρόν κτίσμα (το οποίο πρέπει να κτίστηκε στα ερείπια προγενέστερου ναού), τοποθετείται στο πρώτο μισό του 16ου αιώνα. Τη χρονολογική τοποθέτηση μαρτυρεί το ανάγλυφο λιοντάρι του Αγίου Μάρκου της Βενετίας που κοσμεί το πάνω μέρος της βόρειας εισόδου του ναού.
Στο εσωτερικό του ναού δεσπόζει το απλό ξυλόγλυπτο τέμπλο με τις πολλές εικόνες καιτ' αγιογραφημένα βημόθυρα. Στα δεξιά του είναι το προσκυνητάρι του Αγίου Νικολάου και στ' αριστερά του η πρώτη ιστορηθείσα εικόνα του εξ Ορούντης νέου Ιερομάρτυρος Φιλουμένου.
Σύμφωνα με την παράδοση η Μονή έχει ιστορία πάνω από χίλια χρόνια, η οποία είναι απόλυτα συνδεδεμένη με την πολυτάραχη ιστορία του νησιού μας. Διά μέσου των αιώνων υπέστη πολλές λεηλασίες και επιδρομές κατακτητών. Κατά την Τουρκοκρατία οι Τούρκοι ερήμωσαν τον χώρο και σκότωσαν τον ηγούμενο ρίχνοντάς τον σε ένα αλακατόλακκο δυτικά της Μονής. Οι Τούρκοι παρέμειναν για αρκετά χρόνια στη Μονή, χρησιμοποιώντας την για τη φύλαξη των προβάτων τους και καλλιεργώντας τα κτήματά της. Στη συνέχεια πούλησαν τη Μονή σε κάποιο μοναχό, τον πατέρα Παΐσιο από το Νικητάρι, ο οποίος το δώρισε στην Μητρόπολη Κερύνειας. Για πολλά χρόνια η Μονή μεταβιβαζόταν από τον ένα ενοικιαστή στον άλλο με αποτέλεσμα να παραδοθεί στη φθορά του χρόνου.
Μετά το 1973 η Μονή περιήλθε στη δικαιοδοσία της Ιεράς Μητροπόλεως Μόρφου και το 1994 άρχισε η ανακαίνισή της με πρωτοβουλία των κατοίκων του παρακείμενου χωριού Ορούντα. Με τη συνεργασία του Τμήματος Αρχαιοτήτων άρχισαν να εργάζονται αφιλοκερδώς κόβοντας πλινθάρια, κουβαλώντας πέτρες από τον ποταμό και κατασκευάζοντας δεσμίδες καλαμιών για τις στέγες. Μετά από 4 χρόνια, μικρό τμήμα της Μονής είχε αναπαλαιωθεί σύμφωνα με το αρχικό οικοδόμημα.
Με την ενθρόνισή του ο νέος Μητροπολίτης Μόρφου κ.κ. Νεόφυτος (στις 13 Σεπτεμβρίου του 1998) στον ενθρονιστήριο λόγο του ανέφερε τα εξής:
«Η προσευχή και η νηστεία, η λειτουργική και η φιλανθρωπική ζωή, αυτά είναι τα κύρια μέσα της Ορθοδοξίας, με τα οποία επιδρά αναγεννητικά πάνω στους ανθρώπους. Μεγάλη ευλογία και βοήθεια για εμπέδωση αυτού του ασκητικού ήθους της Ορθοδοξίας, είναι η επάνδρωση των Μονών της Μητροπόλεώς μας με μοναχούς και μοναχές. Είναι κρίμα σε μια Μητρόπολη σαν την Ιερά Μητρόπολη Μόρφου, με τις αρχαιότερες και ωραιότερες βυζαντινές εκκλησίες και Μονές, να απουσιάζει η ζωντανή ασκητική παρουσία των μοναχών, που σιωπηρά διαλαλούν «ο χρόνος του βίου τρέχει τι μάτην ταραττώμεθα».
Η μεγαλύτερή μου χαρά αλλά και αίσθηση πνευματικής ασφάλειας για τους κατοίκους της Μητροπόλεώς μας θα είναι η ίδρυση και η λειτουργία τέτοιων ασκητικών κέντρων».
Έτσι την αποπεράτωση του έργου ανέλαβε η Ιερά Μητρόπολις Μόρφου, με σκοπό την αναβίωση της Μονής ως κοινοβίου μοναζουσών, και άρχισε το σχεδιασμό για την επέκτασή της με ανέγερση νέας πτέρυγας. Μετά από 3 χρόνια το όραμα του επισκόπου βρήκε τόπο και τρόπο στην ανακαινισθείσα Ιερά Μονή του Αγίου Νικολάου.
Την 4 ην Ιουνίου 2001, εορτή του Αγίου Πνεύματος, εγκατεβίωσε στη Μονή αδελφότητα 5 μοναζουσών με προϊσταμένη τη μοναχή Ιουστίνη και τελέστηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία προεστώτος του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ.κ. Νεοφύτου. Αυτή ήταν η πρώτη μέρα επαναλειτουργίας της Μονής μετά από διάστημα δύο αιώνων και η επιλογή της ημέρας δεν ήταν τυχαία, καθώς ο σκοπός της ζωής κάθε ανθρώπου είναι ο αγιασμός του με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος.
Η αναβίωση της Μονής διακονεί τις πνευματικές ανάγκες των κατοίκων των γύρω χωριών, αλλά και της ευρύτερης περιοχής της Λευκωσίας. Στην Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου μοναχές και προσκυνητές, βιώνουν την ιδιαίτερη ευλογία της ανασυστάσεως μιας αρχαίας Μονής. Οι πιστοί μετέχουν στις καθημερινές ακολουθίες που τελούνται στη Μονή σύμφωνα με το μοναχικό τυπικό. Έρχονται στις παρακλήσεις, στις αγρυπνίες, εξομολογούνται στον πνευματικό που σε τακτική βάση στέλλει στη Μονή η Ιερά Μητρόπολη Μόρφου. Βρίσκουν ένα χώρο πνευματικής ασφάλειας και ησυχίας που τόσο έχουν ανάγκη στο σημερινό θορυβώδη κόσμο.
Πανηγυρίζει την 6η Δεκεμβρίου
και του Αγίου Πνεύματος




















Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Μέσα Ποταμού

Timios Prodromos
Κτητορική Εικόνα του Τιμίου Προδρόμου της ομώνυμης Μονής Μέσα Ποταμού.

Η επιστροφή της κτητορικής εικόνας του Προδρόμου
Ένα σημαντικό και συνάμα θαυμαστό γεγονός πού συνδέεται με την ανασύσταση καϊ επαναλειτουργία της Μονής είναι και η επιστροφή της κτητορικής εικόνας του Τιμίου Προδρόμου. Η αρχαία και πολύτιμη αυτή εικόνα, κλάπηκε από αρχαιοκάπηλους σε ανύποπτο χρόνο κατά τη δεκαετία του 1980. Η εικόνα στη συνέχεια πωλήθηκε και κάποια στιγμή κατέληξε σε γερμανό συλλέκτη, ο όποιος τη δώρησε το 1996 στο Μουσείο Χριστιανικής Τέχνης Diozesan της Ρωμαιοκαθολικής Αρχιεπισκοπής Μονάχου και Φράϊζινγκ.
Γύρω στο 1999 η εικόνα εντοπίστηκε από τον βυζαντινολόγο Αθανάσιο Παπαγεωργίου και ακριβώς μετά την επισήμανση του τόπου όπου βρισκόταν, εντελώς απροσδόκητα στις 22 Ιουνίου 1999, ο διευθυντής του Μουσείου Δρ. Πέτερ Στάινερ, σε επιστολή του ανέφερε στον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Χρυσόστομο Α΄ ότι έφθασε στα χέρια τους μία εικόνα του Προδρόμου, η οποία προφανώς ανήκε σε μοναστήρι της Κύπρου. Στην επιστολή του ζήτησε την παραμονή της εικόνας για κάποιο χρονικό διάστημα στο εν λόγω μουσείο, όπου θα προβαλλόταν από ειδική θέση και θα «κατάγγελλε» την καταπίεση των Χριστιανών στην Κύπρο.
Ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος, απαντώντας στην επιστολή του Δρ. Στάινερ και σημειώνοντας το μέγεθος της καταστροφής και συλήσεως των ιερών εικόνων της Εκκλησίας της Κύπρου πού προξένησε η τουρκική εισβολή, παρεκάλεσε να έπιστραφή η εικόνα στον τόπο προέλευσης της.
Fevrouarios 2009
Η αδελφότητα της Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Μέσα Ποταμού, τον Φεβρουάριο του 2009
Πράγματι, η παράκληση του Αρχιεπισκόπου έγινε δεκτή και έτσι η εικόνα επιστράφηκε στο νησί και στη δικαιούχο της Μητρόπολη Λεμεσού 18 Δεκεμβρίου 1999.
Η εικόνα έφθασε στην Κύπρο συνοδευόμενη από την κα Τασούλα Γ. Χατζητοφή, το Σάββατο 18 Δεκεμβρίου για να την παραλάβει ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Λεμεσού κ.κ. Αθανάσιος. Στη συνέχεια θα μεταφέρθηκε στον Μητροπολιτικό ναό Παναγίας Παντανάσσης (Καθολικής) Λεμεσού, όπου και παρέμεινε μερικές μέρες προς προσκύνησιν και ευλογίαν των πιστών. Μετά την ολοκλήρωση των εργασιών ανακαίνισης της Ιερά Μονής Αγίου Ιωάννου Προδρόμου, η εικόνα επανήλθε στην αρχική της θέση στην Ιερά Μονή.
Το Θαυμαστό στην περίπτωση αυτή είναι ότι χωρίς καμμιά προετοιμασία η κτητορική εικόνα επέστρεψε στην Κύπρο την ημέρα και την ώρα πού ο Μητροπολίτης Αθανάσιος βρισκόταν στη Μονή με τους αείμνηστους Κωνσταντίνο Λεβέντη και αρχιτέκτονα Πεύκιο Γεωργιάδη και συμφωνούσαν να προχωρήσουν στην πλήρη ανακαίνιση της Μονής.
Τον Μάϊο του 2007, μετά από εισήγηση του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Λεμεσού κ.κ. Αθανασίου, ο ηγούμενος της Μονής αρχιμανδρίτης Νικόλαος, εξελέγη παμψηφεί από την Ιερά Σύνοδο Χωρεπίσκοπος Αμαθούντος της Επαρχίας Λεμεσού. Η χειροτονία του έγινε στις 10 Ιουνίου του ιδίου έτους στον μητροπολιτικό ναό Παναγίας Παντανάσσης Λεμεσού. Έτσι, η Μονή Μέσα Ποταμού στο τόσο σύντομο χρονικό διάστημα της αναβίωσης της, είχε την ιδιαίτερη ευλογία και τιμή να προσφέρη στην Εκκλησία της Κύπρου ένα άξιο και εκλεκτό ιεράρχη, ο οποίος θα αφιέρωνε πλέον τη ζωή του στη διακονία της.
17-06-2007
Αρχιμ. κ. Παΐσιος, την ημέρα της Ενθρόνισης του ως (2ου) Ηγουμένου της Μονής.
Εκλογή νέου Ηγουμένου Μέσα Πόταμου
Μετά τη χηρεία του ηγουμενικού θρόνου η εναπομείνασα Αδελφότητα της Μονής, συμφώνως προς την κοινοβιακή τάξη, προέβη σε εκλογές αναδεικνύοντας ως νέο ηγούμενο της τον αρχιμανδρίτη Παΐσιο. Η τελετή της ενθρόνισης του νέου ηγουμένου έγινε στις 17 Ιουνίου του έτους 2007 από τον Πανιερώτατο Μητροπολίτη και πνευματικό πατέρα της Μονής κ.κ. Αθανάσιο. Στην ενθρόνιση παρεβρέθηκε πλήθος πιστών από όλη την Κύπρο, οι οποίοι προσέτρεξαν να συγχαρούν τον νέο ηγούμενο και την αδελφότητα της Μονής.
Ο αρχιμανδρίτης Παΐσιος στον ενθρονιστήριο λόγο του εξήρε τη θαυμαστή κηδεμονική πρόνοια του Τιμίου Προδρόμου, την οποία επέδειξε προς τη Μονή του τα πρώτα αυτά τέσσερα χρόνια της επαναλειτουργίας της.

Πηγή: κατ΄ επιλογήν αποσπάσματα απο το «ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΜΕΣΑ ΠΟΤΑΜΟΥ Ένα οδοιπορικό μέσα στον χρόνο» σελ. 97-112
Έκδοσις ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΜΕΣΑ ΠΟΤΑΜΟΥ ΚΥΠΡΟΣ, 2009











To κρησφύγετο του Γρηγόρη Αυξεντίου όπου οι Άγγλοι τον κάψανε ζωντανό.






Η Ιερά Βασιλική και Σταυροπηγιακή Μονή 

της Παναγίας του Μαχαιρά

Η Ιερά Μονή Παναγίας του Μαχαιρά στην Κύπρο βρίσκεται σε υψόμετρο 870 μ. και στεγάζει τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, που βρέθηκε στην περιοχή του Μαχαιρά και αποδίδεται στον Άγιο Ευαγγελιστή Λουκά.
Η παράδοση αναφέρει ότι ένας άγνωστος ερημίτης έφερε την εικόνα αυτή στη Κύπρο από τη Μικρά Ασία στα χρόνια της εικονομαχίας (8ος - 9ος αιώνας). Ο ερημίτης κατέλυσε σε μία σπηλιά στο βουνό. Μετά το θάνατό του, η ιερά εικόνα παρέμεινε εκεί μέχρι περίπου το 1145, ώσπου οι ερημίτες (και κτίτορες της μονής) Νεόφυτος και Ιγνάτιος, έφτασαν στο μέρος όπου έβλεπαν ένα ανεξήγητο φως και βρήκαν μια σπηλιά καλυμμένη με θάμνους. Οι δύο ερημίτες βρήκαν ένα μαχαίρι και αφού έκοψαν τους θάμνους με το θεόσταλτο αυτό μαχαίρι, μπόρεσαν να πλησιάσουν την εικόνα. Έτσι η εικόνα πήρε το όνομα «Μαχαιριώτισα» ή πιο απλά του Μαχαιρά. Το μοναστήρι με το ίδιο όνομα χτίστηκε αργότερα στο σημείο αυτό.
Κατά το 1530, μεγάλη πυρκαγιά κατέστρεψε πλήρως τη μονή, από την οποία διασώθηκε μόνο η εικόνα της Παναγίας της Μαχαιριώτισσας. Κατά την διάρκεια της Αγγλοκρατίας, το 1892, το μοναστήρι κάηκε και πάλι ολοκληρωτικά, αλλά διασώθηκε ξανά η ιερά εικόνα της Παναγίας. Η μονή χτίστηκε πάλι στις αρχές του 20ου αιώνα.
Η μονή της Παναγίας του Μαχαιρά διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στους αγώνες του Έθνους. Στη μονή αυτή εισήλθαν σημαντικές μορφές, όπως ο Αρχιεπίσκοπος και Εθνομάρτυρας του 1821 Κυπριανός, ενώ κατά τα χρόνια του ένοπλου αγώνα της ΕΟΚΑ (1955-59) το μοναστήρι αποτέλεσε καταφύγιο του ήρωα Γρηγόρη Αυξεντίου, ο οποίος έπεσε τον Μάρτιο του 1957 στον Αγώνα της ελευθερίας του νησιού από τους Άγγλους, μερικές εκατοντάδες μέτρα από τη μονή (όπου υπάρχει το σπήλαιο-κρησφύγετό του).
Η μονή πανηγυρίζει στις 21 Νοεμβρίου (Εισόδια της Υπεραγίας Θεοτόκου). Επίσης, η μονή κατέχει σήμερα 7 μετόχια σε όλη την Κύπρο και έχει σημαντική κοινωνική προσφορά.
Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Μαχαιρά είναι ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Λήδρας κ. Επιφάνιος. Η σημερινή ανδρική αδελφότητα είναι πολύ ευσεβής, κρατώντας τις ιερές παραδόσεις της Ορθοδοξίας, όπως γίνεται στο Άγιον Όρος.











Ιερός Ναός Παναγίας Φανερωμένης Λευκωσία






Πρωτομή Μάρτυρος Αρχιεπισκόπου Κύπρου Κυπριανού


Αρχιεπισκοπή Κύπρου




Ιερός Ναός Παναγίας Χρυσαλινιώτισσας







Ιερός Ναός Αγίου Κασσιανού του Ρωμαίου




* O Ναός της Παναγίας Χρυσαλινιώτισσας και του Αγίου Κασσιανού σώζονται σήμερα από θαύμα μιας και οι δύο βρίσκονται σε απόσταση δέκα μέτρων από τα οδοφράγματα που διαμέλισαν την Λευκωσία στα δύο.


Ιερός Ναός Αγίου Αρσενίου Κυπερούντας




















Ιερός Ναός της Του Θεού Σοφίας Στροβόλου











Όμοδος Τίμιος Σταυρός
















Λευκωσία




























stin-enoria.blogspot.com






Δεν υπάρχουν σχόλια: