Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008

Ποιήματα Χριστουγέννων (π. Γεωργίου)

Εκ στόματος νηπίων


Για του Χριστού τη Γέννηση

Παιδιά ετοιμαστείτε

Ώστε με άσπιλη καρδιά

Στη χάρη να λουστείτε

 

Το είπε ο ίδιος ο Χριστός

Εκ στόματος νηπίων

Δοξολογία ευπρόσδεκτη

Στον ταπεινό Νυμφίον

 

Που ήλθε στη και φάνηκε

Τον άνθρωπο να σώσει

Κι απ’ τη δουλεία του εχθρού

Για πάντα να λυτρώσει


Αγάπη και συγχώρεση

Χριστός γεννάται σήμερον

Άνθρωποι αγκαλιαστείτε

Κι ότι βαραίνει τις καρδιές

Σήμερα συγχωρείστε

 

Δείτε ο Θεός συγχώρεσε

Του Αδάμ την αμαρτία

Σάρκα ανθρώπου φόρεσε

Και τώρα είναι αγία

 

Τι δώρο να προσφέρουμε

Για την ευχαριστία;

Αγάπη και συγχώρεση

Και την μακροθυμία.


Από τα Εισόδια ως την Γέννηση

Τριών χρονών την Παναγιά

Ο Ιωακείμ και η Άννα

Εις τον Θεόν προσέφεραν

Δική Του έγινε μάνα

 

Όταν μεγάλωσε χρονών

Έγινε δεκαπέντε

Ο Αρχάγγελος ο Γαβριήλ

Προσφώνησε το Χαίρε

 

Κι η Παναγιά μας ταπεινά

Ιδού Κυρίου η δούλη

Λέγει κι αμέσως γίνεται

Μητέρα του Χριστούλη

 

Εννιά μήνες σαν πέρασαν

Στης Βηθλεέμ μια φάτνη

Γεννήθηκε ο Σωτήρας μας

Απ’ του εχθρού την πλάνη

 

Άγγελοι δοξολόγησαν

Ποιμένες προσκυνήσαν

Η κτίση όλη χάρηκε

Και οι καρδιές ανθίσαν

 

 Του μάντεως Βαλαάμ

Πριν γεννηθεί στη γη ο Χριστός

Χίλια τριακόσια χρόνια

Το είπε ο μάντης Βαλαάμ

Απ’ της Χαλδαίας τη χώρα

 

Απ’ του Ιούδα τη φυλή

Θα γεννηθεί ο Μεσσίας

Στους μαθητές του εντολή

Έδωσε προφητείας

 

Στον ουρανό όταν θα δουν

Ένα καινούριο αστέρι

Να το ακολουθήσουνε

Κοντά Του να τους φέρει

 

Τόσα χρόνια περίμεναν

Με πίστη και αγωνία

Ώσπου είδανε στον ουρανό

Τα θεϊκά σημεία

 

Το άστρο ακολούθησαν

Στη Βηθλεέμ τους φέρνει

Χρυσό, σμύρνα και λίβανο

Η γη αντιπροσφέρει

 

Στον Ποιητή της και Θεό

Που σήμερα γεννιέται

Να γίνει ο άνθρωπος Θεός

Νεκροί πάψτε να κλαίτε


 Η πιο ζεστή μας φάτνη

Πάλι θα έρθει ο Χριστός

Στη γη να γεννηθεί

Θα ψάχνει απορημένα

Φάτνη να ζεσταθεί

 

Τις πόρτες θα του κλείνουνε

Στο κρύο θα παγώνει

Εμείς δίπλα στα τζάκια μας

Και ο Χριστός στο χιόνι

 

Ξένος και άστεγος θαρρώ

Την κεφαλή να κλίνει

Δεν έχει κάπου ο Ιησούς

Όταν η αγάπη σβήνει

 

Μα εμείς θα ετοιμάσουμε

Την πιο ζεστή μας φάτνη

Σην καθαρή μας την καρδιά

Να ρθεί να Τον ζεστάνει

 

Και να του πούμε ευχαριστώ

Στη γη, Χριστέ, που ήρθες

Δεν είν’ το σπίτι μας κλειστό  

Μόνο γεμάτο ελπίδες.

Δεν υπάρχουν σχόλια: